Gancho de realidade

Un pásase varios anos da súa vida preparándose ao límite para intentar lograr un soño ao alcance de poucos. Consegue que unha cidade enteira se envorque con el. Sofre un tropezón e refaise. Regresa ao campo de batalla e coróase Campión de España de boxeo ante 3.000 almas que non deixan de corear o seu nome. "Piña! Piña!", resoa no Municipal. Eloxios. Felicitacións. Fotos. Un fin de semana de película que desaparece o luns pola mañá; hai que pór o espertador e madrugar para ir traballar. Porque soñar é gratis, pero o demais hai que pagalo.

A Alberto Piñeiro, afortunadamente, nada disto o pilla por sorpresa. El sabe perfectamente o que hai, e non só o asume, senón que o leva con bo humor: "Levo xa catro anos traballando no mantemento das bancadas do Ángel Carro. Estou moi contento, o certo é que no club axúdanme moito e sen eles resultaríame complicadísimo chegar en plena forma aos combates. Danme un horario flexible, traballo catro horas pola mañá e así teño as tardes libres para poder adestrar", explica o primeiro púxil lucense en coroarse campión nacional de boxeo.

A súa actitude positiva, con todo, non oculta o problema que sofren moitos deportistas profesionais de deportes minoritarios. Para alcanzar a cima fan falta moitas horas, e a gratificación económica non é suficiente. A única solución é tirar dos teus e sacrificar algo tan valioso como o tempo.

"O boxeo é un deporte moi mal pago, pero iso xa o sabiamos. Sempre fun consciente de que, aínda que conseguise ser campión de España, ao día seguinte tería que ir traballar. É unha vida moi dura e pouco recompensada a nivel económico", explica O Piña.

O púxil da Piringalla insiste en que non se lle caen os aneis por ter que traballar. "Tamén moitos outros teñen que facelo", comenta. Aínda que esoutros, iso si, non aguantan dez asaltos contra Dani Pérez nin fan que os xuíces tomen unha decisión unánime ao seu favor.

Alberto Piñeiro atópase en pleno proceso de recuperación tras a preparación específica realizada para o combate, e de momento, non ten en mente que virá a partir de agora: "Agora temos unhas semanas de vacacións. Cando volvamos, sentarémonos a mirar e porémonos novas metas. Pero, de momento, non teño plans. Xa veremos cando volva adestrar", afirma o boxeador.

AGASALLO. Unha das historias relacionadas co xa mítico combate ten que ver co cinto de campión do peso medio. O Piña apareceu xunto a Miki Sánchez -o seu adestrador- co cinto e regaloullo. "É teu, merécelo máis ca min", díxolle ao expúxil lucense.

"Rexeiteillo. Quen o merece é el. Xa lle dixen que me doería no corazón ter un cinto polo que pelexou tanto", respondeulle Sánchez.