Final feliz para un Río Breogán en semifinais

O Río Breogán segue o seu camiño cara á liga Endesa. Unha traxectoria que só poden percorrer a estas alturas outros tres equipos. Os breoganistas xogásense un posto na final co HLA Alicante, que este sábado se impuxo en Castellón ao Tau. 

O equipo lucense tivo que sufrir para manterse vivo nesa carreira, xa que no partido de desempate que este sábado o enfrontou ao Palmer Alma Mediterránea Palma non se empezou a despexar a situación ata os oito minutos finais do encontro. O último cuarto iniciouse cunha canastra de Ronnie Harrell que situaba no marcador un 56-60 inquietante. Con todo, a partir de aí o encontro foi dominado polo equipo local. A cuarta falta de Kullamae e a súa posterior eliminación a falta de dous minutos e medio foi un golpe duro para os insulares que quedaban sen un referente, aínda que este sábado, con gran mérito da defensa local, quedou sen anotar unha soa canastra en xogo. Todo un dato nun dos máximos anotadores da tempada.

Ademais, con Harrell desacertado no tramo final, entraron os insulares nunha fase de malas decisións e precipitación. Probablemente o partido se lles fixera demasiado longo. Nestes minutos finais foi cando o Breogán atopouse definitivamente gañador. Xogando con comodidade en ataque, atopando situacións que antes se negaban e controlando perfectamente o rebote baixo as dúas canastras. 

Os locais só estiveron cómodos nos minutos finais

O final, polo tanto, foi plácido para os homes de Diego Epifanio pero antes o partido desenvolveuse por camiños moi distintos. O equipo lucense volveu desperdiciar demasiadas posesións, un total de 19. Ademais, e a diferenza dos encontros anteriores, o Breogán non dominou con claridade o rebote. É máis, sobre todo na primeira metade o Palma fixo dano coas capturas baixo o aro local e, unha vez máis, quedou claro que o xogo do equipo breoganista é un con Kevin Larsen e é outro —con máis perdas, lenta circulación de balón, pouca fluidez— cando o danés, aínda requeante da lesión de nocello que se produciu hai unha semana ante este mesmo equipo, está no banco. 

E estas circunstancias foron as que propiciaron que o xeralmente bo traballo defensivo local no partido deste sábado non tivese o seu reflexo no marcador. Isto, e tamén a competitividade e bo facer dos insulares. 

POR DETRÁS. E é que o Palma foi capaz de superar as dificultades para incluso levar durante moitos minutos a iniciativa no marcador. A súa defensa sempre estivo moi atenta ás liñas de pase e evitou puntos fáciles do Breogán. En ataque víronse privados da achega do seu máximo anotador, Kristian Kullamae, e da irregularidade da súa outra referencia, Ronnie Harrell. E isto lográrono ao redobrar esforzos, atacar o rebote ofensivo e tamén a que xogadores como Pol Figueras desen un paso adiante e asumisen unha responsabilidade que durante toda a tempada case nunca tivo que adoptar. O base catalán (4 de 5 triplos ao descanso) foi fundamental para manter o seu equipo na primeira metade. 

A clave do encontro estivo unha vez máis na achega de Larsen

O encontro mantívose sempre moi igualado con diferenzas moi curtas para un e outro equipo. Ao descanso era a Palma o que ía por diante (36-38) e aínda mantiña a diferenza ao final do terceiro cuarto (56-58), sempre baixo os parámetros antes indicados, sobre todo as perdas no bando local. 

Tras o xa citado 56-60, o Breogán logra un parcial de 10-0 que a falta de sete minutos marcou totalmente o desenvolvemento posterior do encontro porque o Palma se desfondou definitivamente e deixou de crer na vitoria. O Breogán sufriu pero segue vivo.

UN BREOGÁN CON LARSEN; OUTRO SEN ÉL. A clave do encontro estivo unha vez máis na achega do pivote Kevin Larsen. Aínda rengueante da súa lesión e con menos minutos dos habituais, o danés volveu demostrar a súa importancia para o xogo do Río Breogán tanto polo que achega como, sobre todo, polo que xera. O Breogán é outro equipo cando o danés está na cancha.