El Hacen e Jaime Seoane, dous heroes da salvación

A chegada dos dous xogadores no inverno reactivou as esperanzas lucenses
Jaime Seoane.XESÚS PONTE
photo_camera Jaime Seoane.XESÚS Ponche

O inverno do Lugo a pasada tempada foi o máis frío, deportivamente falando, dos últimos anos. O conxunto branquivermello terminou o ano cun empate en Málaga e cun cambio no banco. Abandonaba o seu posto Eloy Jiménez e ocupábao no seu lugar Curro Torres.

Pero a chegada do adestrador hispanoalemán non ía ser a gran noticia do mercado. O Lugo reforzouse coa chegada de Kravets, El Hacen, Jaime Seoane e Lass Bangoura, xogadores cun rendemento moi dispar.

O paso polo Lugo de Lass Bongourá deixou máis dubidas que certezas. O futbolista chegaba do Raio sen a confianza do seu técnico, Paco Jémez, e en Lugo non logrou resarcirse desta situación, xa que apenas completou un encontro enteiro e os seus minutos de branquivermello foron decepcionantes.

O regreso de Vasyl Kravets supuxo un alivio para a afección lucense. A falta dun lateral esquerdo de garantías e o agarimo que a cidade profesa polo ucraíno fixeron que a volta do xogador do Leganés a Lugo fose unha das noticias máis esperanzadoras do mercado.

Desde Huesca chegaba un xogador descoñecido cun apelido que xa é parte da cidade, Jaime Seoane. O canteirán do Real Madrid aterrou en Lugo con ganas de demostrar a súa calidade e de gañar un posto no campo que ata ese momento pelexaban outros dous cedidos, Jaume Grau e Alex López. Seoane pronto demostrou que tiña vimbias de gran xogador e o seu xogo como eixo do medio campo foi imprescindible nos plans de Curro Torres e no esquema futuro que utilizaría Juanfran García.

Ademais da chegada dun descoñecido Seoane, desde Valladolid arribaba no Ángel Carro outro xogador cuxo nomee pronto estaría na fala da xente os afeccionados branquivermellos. Cun físico impoñente, unha gran capacidade táctica e posicional, e unha fame de gol que se fixo palpable nos seus primeiros partidos, El Hacen deixou unha pegada indeleble nos afeccionados lucenses.

A relación entre afección e o mauritano transformouse en idilio co gol nos últimos minutos en Tenerife, un tanto que lle entregaba en bandexa a salvación ao Lugo a falta dunha xornada para o final de campionato.

Moctar El Hacen converteuse en ídolo da afección por momentos como o de Tenerife, polas súas bágoas tras conseguir a salvación ante o Mirandés, ou polos seus rezos de costas a portería no partido ante a Ponferradina cando Manu Barreiro dispúñase a lanzar un penalti.

Jaime Seoane e El Hacen foron claves na salvación do Lugo xunto a outros cedidos como Gerard Valentín, Peybernes ou Yanis Rahmani. A implicación e o compromiso destes xogadores a préstamo volvían, un ano máis, a gañarse os corazóns da afección lucense.

Esta fórmula de incorporación serviulle ao Lugo para facerse con talento novo a custo mínimo cun rendemento deportivo excelente.

Comentarios