87-84. O Breogán bate ao Alicante cun brutal terceiro cuarto

Descontinuo. Así se podería definir o xogo do Leite Río Breogán no encontro que este sábado lle enfrontou ao HLA Alicante e que terminou gañando de forma merecida, pero apurada. De feito, o conxunto alacantino púxose a un só punto (85-84) a falta de sete segundos e aínda logo de dous tiros libres anotados por Sergi Quintela (87-84), tivo case tres segundos para un último tiro que non atopou o aro local.

O xogo carece de continuidade cando os sobresaltos, os momentos álxidos e os menos afortunados vanse alternando e é unha característica común naqueles equipos que aínda están en fase de formación. E parece evidente que esta é a situación de Leite Río Breogán. No traballo defensivo os problemas na primeira metade, na que encaixaron 46 puntos, tornáronse en virtude tras o descanso, deixando a un rival con evidente acerto en só oito puntos. O mesmo poderíase dicir co xogo de ataque. Os de Epi pecharon unha mala primeira parte en canto acerto desde a liña de 6,75 metros (tres canastras de once lanzamentos, é dicir un 27,3%) para dar paso a un notable 58% na segunda parte con trece canastras de 28 lanzamentos. Un paso adiante, se se confirma, na súa evolución como equipo.

O guion do partido probablemente non foi o que se podería esperar de antemán. Non pola resistencia do Alicante, que está a demostrar neste inicio de competición un carácter competitivo e unha capacidade ofensiva notable e que lle levou a gañar, no ata este sábado o seu único desprazamento, en Melilla (66-83) ou a ceder por un só punto, nun partido que tiñan gañado a falta de medio minuto para o final, ante o gran favorito da liga, o Mallorca (74-75).

O Breogán atascouse no segundo cuarto e marchouse ao descanso por baixo

Onde probablemente o encontro saíuse dos parámetros esperados foi na resposta do conxunto alacantino á defensa local, centrada en impedir que Bamba Fall mantivese o impacto das primeiras xornadas. O Breogán pechouse nas axudas tanto a Nuguer como a Olah e polo tanto cedendo máis opcións de lanzamento ao seu rival. O Alicante era ata este sábado, tras o Palencia, o equipo que menos usaba o lanzamento de tres puntos. En tres xornadas lanzaran en 55 ocasións o que representaba un 27% dos seus tiros de campo.

Este sábado os de Rivero lanzaron case tanto de 3 (35 tiros) como de dous (36) e ademais fixérono cun notable acerto, sobre todo durante o primeiro cuarto no que, tamén hai que dicilo, a defensa celeste colaborou para que, sobre todo, Devin Schmidt puidese case lanzar como nun adestramento. Con nula oposición.

O encontro non empezou nada mal para os intereses breoganistas. Pedro Rivero sacrificou de saída ao máximo anotador da liga, Justin Pitts, para que Ortega puxese maior oposición ao xogo de Christian Díaz. Non foi unha boa decisión. A base do Breogán colleu o mango e nos primeiros minutos fixo practicamente o que quixo, o que lle levou ao Breogán a situarse cun primeiro parcial de (7-0). Aos catro minutos, e co marcador xa en 12-2 e con nove puntos anotados pola base breoganista, entra na cancha Justin Pitts e dous minutos máis tarde, con (16-5), eran Christian Díaz e Rauno Nurguer, que deixara a Fall en cero puntos, os que collían o camiño do banco.

Isto transformou o encontro. O Breogán perdeuse. Atascouse por completo en ataque mentres que o rival empezou a sumar puntos con inusitada facilidade. Ata seis canastras triplas consecutivas —catro delas de Schmidt— logrou o Alicante para situarse por primeira vez por diante no marcador (18-20) e menos mal que nas filas locais apareceu Salva Arco para que ao final dos dez primeiros minutos o conxunto local puidese chegar cun empate no marcador (25-25).

Non parecía probable que os alacantinos puidesen manter o gran acerto mostrado na segunda metade do primeiro cuarto, sobre todo porque se confiaba en que a defensa local empezará a outorgar menos facilidades. Non ocorreu nada disto, apagouse Devin Schmidt pero apareceron Galán e en menor medida Pitts para manter a alta produción anotadora do seu equipo. O Breogán non era capaz de retomar a situación nin en defensa nin nun ataque cada vez máis impreciso e no que, durante estes minutos, só Olah parecía ter certa conexión co aro. As diferenzas chegaron a ser de once puntos, a última no minuto 17 (33-44).

O estadounidense Justin Pitts mostrou a súa calidade e acabou o encontro con 32 puntos

O paso polos vestiarios foi, nesta ocasión, unha válvula de escape para un Breogán demasiado nervioso. A saída do terceiro cuarto foi outra cousa. Foi a defensa que maniató, por exemplo, ao Oviedo no anterior partido disputado en Lugo. Todo a fluidez do rival despareció ata o punto de en o terceiro cuarto o Alicante só foi capaz de anotar oito puntos. O Breogán reduciu diferenzas nun dicir amén e incluso entraba nos dous últimos minutos do terceiro cuarto con dez puntos de vantaxe (58-48).

A situación parecía liquidada, pero a verdade é que os de Epifanio non souberon pechar o partido. No minuto 31 a vantaxe era de trece puntos (67-54) pero entre o medo ao fallo nalgúns xogadores breoganistas e o acerto dun gran Justin Pitts fixeron posible que o marcador se comprimise. Non de forma inmediata, o Breogán aínda gañaba por nove puntos a falta de dous minutos (8172), pero si no tramo final nos que os locais tiveron opcións claras —dous tiros libres fallados por Dago Pena a falta de 53 segundos con (81-77) e un tiro taponado a Nogués tras unha boa saída da presión a falta de 40 segundos co mesmo marcador— para sentenciar pero que non souberon facelo ata o mesmo final.