Na megafonía da Magdalena soou este domingo Negra sombra, para despedir a Jorge Tato. Ese detalle converteuse nun mal presaxio do que se viviría despois no campo. O nuboeiro escuro do que leva semanas tratando de escapar o Rácing Vilalbés volveu sobrevoar máis cerca que nunca sobre os seus xogadores.
Afeitos a pasearse en casa durante boa parte da tempada, con partidos cómodos nos que a súa superioridade foi esmagadora, nas últimas xornadas aos rojiverdes tocoulles remar sen remos. Como este domingo ante o Galicia de Mugardos, un rival aparentemente alcanzable que se refixo a si mesmo.
A forza e o empuxe do compañeiro que partiu, así como os mil motivos para brindar un novo triunfo á afección, non foron suficientes para que os pupilos de Óscar Gilsanz mantivesen o ritmo esperado. E iso que no inicio parecía pan comido, cun Vilalbés máis solto que de costume, con claridade de ideas e profundidade, moita profundidade.
<<Lea a crónica completa do partido na edición impresa deste luns>
