0-0. O Vilarreal bota o freo ao Madrid

Unha gran formulación de Unai Emery deixou seco a un Real Madrid que ía camiño de marcas goleadoras e só xutou nunha ocasión a un Vilarreal que se topou con Thibaut Courtois no primeiro acto e defendeu con firmeza o empate (0-0), rebaixando a brillantez do líder.

Das súas derrotas no Santiago Bernabéu, estadio maldito para Unai Emery, onde tan só puntuara nunha ocasión na súa carreira, aprendeu as técnico leccións que plasmou nunha formulación que rebaixou a eficacia do Real Madrid no seu estadio. O Vilarreal quixo o balón nun belo duelo táctico, reforzado pola aposta por centrocampistas puros, con Capoue e Coquelin como escudeiros de Dani Parello, e por unha presión mal executada polos homes de Ancelotti.

O equipo branco está cómodo desde a verticalidad e con menos posesión que o seu rival lle custou meter a marcha que desequilibra os duelos. Con Rodrygo desaparecido e Vinicius con dificultades para imporse á marcaxe de Juan Foyth. Polas ás buscou o equipo de Emery a debilidade madridista, con Nacho como comodín na banda esquerda e Fede Valverde nunha estraña posición de lateral dereito. Buscoulle Danjuma e nas súas botas estivo a primeira ocasión de perigo que salvou Courtois cunha gran estirada abaixo.

O aviso do Vilarreal presentaba unha primeira parte de dureza táctica ao líder. Un encontro difícil de descifrar desde un tempo reducido en cada posesión, sen o acerto de Vinicius na precisión no pase cando atopou un leve espazo, con Benzema tendo que disparar desde fóra da área para xerar algo e con Asensio buscando o lugar perfecto para desenfundar a súa zurda no premio da titularidade tras a súa exhibición ante o Mallorca.

A realidade é que o perigo o puxo o equipo de Emery, co descaro de Yeremy Piñeiro por banda dereita e outro remate salvado por Courtois, a Paco Alcácer. No atasco, o Real Madrid pediu penalti nunha subida de Nacho con decisión ata que foi derrubado por Raúl Albiol. O seu equipo non funcionaba e Ancelotti buscou solucións ao descanso. O centro do campo pedíalle a berros reforzos e apostou por Camavinga, sobrado de personalidade para cambiar a cara do equipo branco.

Conseguiuno nos minutos de maior superioridade madridista pero sen inquietar a Rulli. Ningún disparo a porta ata o minuto 82. O Vilarreal demostrou a razón dos seus tres goles encaixados en sete xornadas. Defendeuse con criterio pero lle faltou ambición para ir polo partido. Reculó en exceso a pesar de non sentir apenas abafos.

Os retoques tácticos de Ancelotti déronlle máis balón pero o seu festival goleador non regresou. De once goles en dous partidos á nada. Os intentos de Vinicius foron en balde, Benzema non recibiu balóns e Asensio diluíuse en banda dereita. Recorreu a Hazard, sen éxito.

A primeira intervención de Rulli chegaba a oito minutos do final, a un remate de cabeza de Isco, e Nacho salvaba un resultado peor con velocidade, evitando no último segundo el man a man de Pena ante Courtois. O Vilarreal foi o primeiro equipo que soubo desfigurar ao equipo de Ancelotti no Bernabéu.