O colombiano Nairo Quintana, gañador de dúas grandes voltas por etapas –o Giro de Italia 2014 e a Vuelta a España 2016– e podio en catro máis, preséntase como o principal e máis adoitado candidato á vitoria final da Vuelta a España 2018, carreira con numerosa clase media alta do pelotón internacional citada este sábado na súa saída en Málaga.
Quintana é a primeiro espada do equipo de referencia, o Movistar, no que terá como lugartenente a Alejandro Valverde, outro dos catro gañadores de polo menos unha grande por etapas participantes na carreira. Pero non a Mikel Landa, quizais a esperanza dos de Eusebio Unzué para esta Vuelta.
En lugar do vasco estará o ecuatoriano Richard Carapaz, gran achado da tempada e cuarto nun Giro de Italia xa inesquecible para o seu país. A súa presenza mantén ao Movistar o poderío que sempre afai nun ano cun Tour a contrafío.
OUTROS CANDIDATOS. Os italianos Vicenzo Nibali, coas tres grandes nun brillante palmarés iniciado precisamente na Vuelta, e Fabio Aru, completan o cuarteto de gañadores en Tour, Vuelta e Giro que se atopan en Málaga.
Aínda que aQuenlla de Messina, con dez podios nas tres principais carreiras, esta vez mirará máis Mundial que á Vuelta, á que chega minguado por unha dura caída no Tour. E de Aru hai moitas dúbidas polo seu mal ano, especialmente no Giro.
As apostas fíxanse máis en Richie Porte e Simon Yates, dous grandes corredores que, no entanto, tampouco ofrecen unha confianza plena. O australiano pola perenne mala sorte que lle impediu sequera pelexar por gañar a carreira de tres semanas que parece ter nas súas pernas e o inglés polo derrube que acompañou aos seus dúas primeiras semanas de constantes exhibicións na corsa rosa.
CLASE MEDIA. A partir de aí moita clase media con aspiracións e expectativas ante a ausencia en grao sumo selecto da aristocracia actual: o rei destronado no último Tour Chris Froome, último gañador da Vuelta, e os seus compañeiros no podio Geraint Thomas e Tom Dumoulin, este á dereita dun Sky tanto no Tour como no Giro. Tampouco arrincan na carreira Primoz Roglic, xa candidato a todo tras ser cuarto no Tour, nin o lesionado Landa.
Nunha Vuelta chea de incógnitas ao redor de case todos os seus candidatos, a única certeza parece ser a de que o Supermán colombiano Miguel Ángel López será uns dos seus principais protagonistas. Tras o seu terceiro posto no Giro –por detrás de Froome e Dumoulin– a segunda baza colombiana apunta directamente a outro podio e quen sabe se a algo máis.
Entre os seus compatriotas aparece tamén Rigoberto Urán, que non está este ano á altura da súa segunda praza no Tour 2017. Rigo conforma co francés Thibaut Pinot, o ruso Ilnur Zakarin, o irlandés Daniel Martin e o holandés Steven Kruijswijk un quinteto poderoso e candidato ao Top 3 de andar ao seu mellor nivel.
Os tres últimos completaron un meritorio Tour, pero Pinot deixou dúbidas nun Giro á gran altura ata o seu afundimento similar ao de Simon Iates e Esteban Chaves.
ESPAÑOLES. A oportunidade que se lles presenta a Ion Izagirre, David de la Fuente e Enric Mais ten expectante a unha afección española ávida de novidades. Sen descartar a Valverde, pero tamén sen tanto foco centrado no das Lumbreras, a afección española quere alegrías especialmente destes corredores.
Aos tres espéraselles na pelexa polos postos destacados no Xeneral ante a súa oportunidade de liderar potentes escuadras World Tour (Bahrein, Sky e Quick Step), e ao balear ademais que continúe a progresión que lle faga candidato a sucesor de Alberto Contador que no seu día o pinteño avanzou.
A pesar disto ningún deles achegouse ata agora nin sequera a un Top 10.
Máis opcións de acabar arriba que ese trío esperanzador ten Pello Bilbao (28). O biscaíño sae ás ordes de Miguel Ángel López, pero á sombra do Supermán colombiano xa foi sexto no pasado Giro de Italia. E por diante só acabaron Chris Froome, Tom Dumoulin, o propio López, Carapaz e Domenico Pozzovivo.
Xunto a Pello estará Omar Frade (28), a gran esperanza para as vitorias parciais. Tras gañar a Montaña na Vuelta e unha etapa en Giro e Tour, o de Santurtzi seguro que terá xa apuntadas as xornadas nas que sacar a relucir a intelixencia táctica, a determinación e o letal final que mostra en escapadas importantes.
Gorka Izagirre xunto ao seu irmán Ion; o traballo e o poderío na contrarreloxo de Jonathan Castroviejo para Da Cruz e vellos loureiros que poidan reverdecer Igor Antón, en boa forma, no Dimnsión Data e Dani Moreno no Education First tamén pode dar brillo a unha actuación a priori máis destacada en número, 37 serán os ciclistas nacionais na saída, que en calidade.
Porque pouco máis se pode engadir que a pelexa diaria que se lles presume a Luís Ángel Matei e os irmáns Herrada, Jesús e José, no Cofidis; e a visibilidade que poidan dar Sergio Pardilla e Alex Aranburu á Caixa Rural e Eduard Prades e Jon Aberasturi ao Euskadi-Murias.
Que o ciclismo español está en transición resúmeo o feito de que o seu buque insignia, o Movistar, o seu único equipo World Tour, só aliña a dous corredores españois: Alejandro Valverde e Imanol Erviti. E entre ambos suman 72 anos. Outros máis novos están obrigados a tomar a substitución.
