4-0. A eficacia do Dortmund devora o Atlético

Unha derrota sonora e rotunda, un 4-0 en Dortmund, golpeou na Liga de Campións ao Atlético de Madrid, devorado pola eficacia do seu adversario, dobregado na peor derrota da era Diego Simeone, vítima dun trompazo impensable e comprometido ao límite o seu obxectivo do primeiro posto.

O marcador quizais foi esaxerado, quizais non houbo tanta diferenza no xogo, si abafadora na pegada arriba, pero un resultado tal non foi unha casualidade, porque o Atlético cometeu erros atrás, porque a substitución de Saúl Ñíguez non pareceu acertada e porque non foi a por o partido ata o segundo tempo, cando xa perdía 1-0.

É certo que no 1-0 en contra non tivo sorte, un disparo raso de Witsel desde o bordo da área cerca do descanso que non tiña outro destino que as mans de Jan Oblak ata que impactou no pé de Lucas Hernández, desviado definitiva e invariablemente cara ao lado contrario para facelo inalcanzable para o porteiro esloveno.

Pero igual de certo é que o Atlético, máis aló dunha posta en escena prometedora, só contou media ocasión en todo o primeiro tempo, un dereitazo raso de Griezmann ao lateral da rede que nin sequera esixiu a estirada do porteiro, ou que a mellor acción de todo ese tramo de Diego Costa foi en defensa para evitar un remate.

A posesión entón, tamén despois, agás algún intre, supuxo unha carga pesada para o Atlético, que de principio lle valeu para conter cada transición veloz que intuía do seu adversario, pero para pouco en ataque; moitos simulacros, algún centro e ningunha oportunidade, todas frustradas cando o balón necesita máis axilidade, máis inventiva, cando a precisión define se haberá ou non ocasión.

Ata aí non sufriu o Atlético. Despois, na viaxe ata o descanso, si sentiu xa a rapidez do seu rival, o paso atrás que lle provocou por momentos, un disparo de Witsel de lonxe que atrapou desde o chan Oblak, un remate errado por dirección e altura con todo a favor de Pulisic, o citado gol e un cabezazo máis de Zagadou.

Todo iso concentrado desde o minuto 20 ao descanso, cando o Atlético perdeu o control do encontro, pero, sobre todo, a posibilidade constante de xogar en campo contrario, quizais un detalle substancial para todo o que planeaba en Dortmund, recuperado de inmediato en canto se rearmou de convicción no intermedio.

A consecuencia ofensiva, sumada ao primeiro cambio ao descanso, coa entrada de Rodrigo, neste momento esencial no Atlético, por Thomas no medio centro, ao que moveu ademais a Koke, foi palpable, polo abafo xa evidente do seu rival, pero sobre todo polo feito máis tanxible de todos: a cantidade e claridade das ocasións.

En seis minutos da segunda parte, dobrou non só toda a sensación en ataque da primeira, senón tamén as súas oportunidades, as dúas de Saúl, recolocado máis cara á dereita e máis arriba coas variacións tácticas do intermedio. Non marcou por unha cuestión de centímetros. Primeiro tirou fóra, despois chocou coa cruceta.

Dúas zurdazos para axitar o partido, para reafirmar a ambición que requiría o reto de levantar un 1-0 no Signal Iduna Park de Dortmund e para causar temor no Borussia. Aínda lanzou outro tiro máis nese tramo, desde esa posición pola dereita, tamén coa zurda, esta vez detido desde o chan polo porteiro Roman Bürki.

Pola presenza de Rodrigo e, sobre todo, polo paso adiante non só sobre o 'taboleiro' verde en canto á presión, evidentemente bastantes metros máis arriba, senón tamén na ambición, a pretensión e a renovada vocación ofensiva do equipo á caza do empate, o Atlético era mellor que antes e que o seu rival.

Non foi absolutamente constante, pero si insistente, mentres Simeone substituíu a Saúl, o máis incisivo do segundo tempo, por Correa, mentres o cronómetro descontaba minutos aínda co 1-0 no marcador, mentres o Dortmund rebelouse un intre...

E o partido escapouse xa sen remedio, co 2-0 de Guerreiro a pase de Achraf. O poste logo frustrou a Correa, pero o duelo xa estaba perdido, máis aínda co 3-0 ao contragolpe que serviu Achraf e marcou Sancho, en posición de fóra de xogo, e finalmente co 4-0 de Guerreiro que completou o golpetazo do Atlético en Dortmund.