1-2. Perisic asina o pleno croata e Islandia di adeus con honra

A selección de Croacia chega aos oitavos de final de Rusia 2018 como líder indiscutible do grupo D despois de que a 'segunda unidade', grazas a un tanto postremeiro de Ivan Perisic, asinase o pleno ante unha Islandia que tardou en crer e que puxo fin con honra á súa primeira participación mundialista. O equipo balcánico gañouse o crédito suficiente para ser considerada unha das alternativas de peso ás grandes favoritas, aínda que iso deberá ratificalo a partir de agora nas eliminatorias.

E é que mentres Heimir Hallgrimsson confiou no seu bloque habitual salvo tres cambios, Zlatko Dalic optou por unha rotación masiva, tanto que do equipo titular ante Arxentina tan só mantivo ao seu capitán, Luka Modric, e a Ivan Perisic.
Co billete no peto e practicamente asegurada a primeira praza, Dalic pensou no máis aló deste encontro, en outorgar descanso a boa parte da súa columna vertebral sen arriscar o máis mínimo para encarar os oitavos de final co grupo fresco e coa implicación de todo o persoal.

Non necesitou moito máis para asinar definitivamente o liderado. Incluso puido dar descanso ao propio Modric, ao que substituíu aos 65 minutos. Para entón xa dominaba cun gol de Milan Badelj ao principio do segundo período, que castigaba a falta de ambición inicial de Islandia e a súa escasa pegada cando tivo a ocasión de aposentarse nos oitavos.

Croacia exerceu de selección con pouso, de equipo capaz de manexar os códigos dun partido, de aguantar cando a ocasión o requiría, de contemporizar e de aproveitar nos momentos da verdade. De partida, o libreto do partido foi o esperado, aínda que quizá esaxerado en canto a posesión de balón por parte de Croacia. Aos vinte minutos apropiouse do esférico un 79% do tempo (64% ao descanso).

Con Islandia pertrechada atrás e demasiado conservadora, o encontro discorreu sen apenas alteración baixo o control dos madridistas Modric e Mateo Kovacic e Milan Badelj. Tardaron os homes de Heimer Hallgrimsson en quitarse as ataduras. O seu incondicional e espectacular afección, coñecedora do tanto de Leo Messi en San Petersburgo, non dubidou en arredrar á súa tropa.

Os xogadores se desperezaron e comezaron a ser ese equipo ousado que venceu á propia Croacia en Reikiavik na fase de clasificación mundialista e que encandeou na última Eurocopa de Francia. O seu soño creceu como a espuma, aínda que tamén pareceu desaparecer como a espuma. No tramo final do primeiro período Alfred Finnbogason, Birkir Bjarnason e Aron Gunnarsson roldaron o gol. Non o lograron e pagárono moi caro ao comezo do segundo período na segunda aproximación seguida de Badelj, que bateu a Hannes Halldorsson desde dentro da área xusto logo de enviar ao traveseiro un disparo afastado.

Enrabietada, a selección islandesa negouse a despedirse cunha derrota. Sverrir Ingasson volveu aproximar ao seu equipo ao gol. De novo sen premio polo traveseiro e a intervención de Lovre Kalinic. Birkir Bjarnason tivo tamén a súa. De novo fallo.

Islandia botou man dese orgullo que lle fixo gañarse o respecto e o agarimo de todo o mundo do fútbol. Para a súa fortuna atopouse cun penalti por man de Lovren, que acababa de saír, e que transformou Gylfi Sigurdson.

Este empate e o postremeiro tanto de Marcos Vermello para Arxentina situábana a un tanto do pase. Intentouno como puido o equipo nórdico. Buscouno con todo o que tiña e podía. En cambio, atopouse coa sentenza nunha boa manobra que permitiu a Perisic asinar o 2-1 que daba o pleno a Croacia e significaba o adeus, un adeus honroso, de Islandia.