Nápoles rende homenaxe ao VII conde de Lemos e a Miguel de Cervantes

A monfortina Manuela Sáez coordina unhas xornadas sobre os 400 anos de 'O Quixote'
Pequeño monumento dedicado a 'El Quijote' en Monforte
photo_camera Pequeño monumento dedicado a 'El Quijote' en Monforte

A localidade italiana de Nápoles acollerá a mediados do próximo mes de outubro un congreso sobre a relación entre o sétimo conde de Lemos e Miguel de Cervantes, pois o segundo tomo da maior obra da historia literaria española, que este ano cumpre o seu cuarto centenario, está dedicado ao aristócrata monfortino.

Cervantes dedicoulla coas palabras "e emperador por emperador e monarca por monarca, en Nápoles teño ao grande conde de Lemos que me sustenta, me ampara e me fai máis mercé que a que eu acerto a desexar". Refírese a Pedro Fernández de Castro, conde de Lemos e vicerrei de Nápoles entre 1610 e 1616.

Este atopo cultura, de homenaxe tanto a Cervantes como a Pedro Fernández de Castro, está promovido pola Fundación Monte Manso dei Sacala, en colaboración co Instituto Cervantes. A monfortina Manuela Sáez, catedrática en Historia da Aarte e investigadora da vida, obra e legado deste conde de Lemos, é unha das persoas encargadas de dirixir o congreso.

De feito, será quen abra as xornadas, o 14 de outubro, cunha disertación titulada ‘1615. Sucesos importantes do conde de Lemos en Nápoles. Seguiralle a tamén española Encarnación Sánchez, da universidade napolitana, quen presentará o seu traballo ‘A teoría do cosmos en torno ao VII conde de Lemos’. Outros destacados eruditos disertarán acerca de Cervantes e a súa obra principal durante a xornada seguinte, a do día 15, como José Montero, da Universidade de Vigo, quen se referirá á dedicatoria da segunda parte do Quixote ao conde.

INVESTIGACIÓN. Manuel Sáez traballa desde hai tempo nun libro co que quere que o lector se achegue á figura de Pedro Fernández de Castro desde unha perspectiva diferente á histórica.

Sáez recompila datos sobre os seus gustos e as súas rutinas a partir da documentación da época. "Sabemos que era un gran mecenas, pero se trata de descubrir quen eran os seus artistas, a música que lle atraía e outros detalles", explicou sobre o seu traballo.

Tamén ten aberta unha liña de investigación centrada en tratar de localizar onde están os bens que deixou o conde no seu almoneda, que é a relación de propiedades que se deixaba ao morrer para vender e saldar as débedas.

Manuel Sáez prefire non dar datas sobre a publicación dos seus estudos, pois sinala que se trata dun traballo moi complicado que non sabe cando acabará.

Comentarios