Charles McPherson empezou a intererarse pola filosofía cando tiña 15 anos. "Lin a Nietzsche, a Kant, a Spinoza, a Descartes, a Bacon,...", comentou este martes en Lugo o músico, que esconde a singularidade de que é un experto nos sumerios.
Argumenta o seu interese no mundo de Mesopotamia apuntando que "é realmente antiga. A nosa sabedoría e as nosas relixións naceron alí". Defende que as súas lecturas lle favoreceron na súa profesión. "Coñecer sobre a civilización sumeria axudoume a facer mellor música", subliña.
Os libros de filósofos europeos ensinoullos Barry Harris, un pianista de Detroit co que empezou a formarse na adolescencia. "Ensinoume a teoría e a harmonía da música, pero tamén moitas outras cousas para que fose unha persoa completa", di Charles McPherson, o saxofonista que actuou este martes no Círculo das Artes de Lugo dentro do Festival de Jazz.
Un ou dous anos antes sentiuse atafegado por outra influencia, esta máis instantánea e prolongada. "Un amigo levoume a un bar e puxo unha canción na juke box. Soou un tema de Charlie Parker e dixen: "¡Guau! ¡Vaia epifanía!", e foi a primeira vez que usei a palabra epifanía".
McPherson rememora que o elemento da música de Parker que máis lle impresionou foi "a lóxica liñal das notas" porque Bird colocábaas "no seu sitio exacto". Entón pensou en que "por iso é tan grande, porque non segue a ningún músico". Valeulle -entre outras vantaxes- para descubrir o bebop, que considera "o estilo máis importante porque abarca o resto dos estilos do jazz".
O músico razoa que "para chegar a ese nivel, tes que dedicarte totalmente a iso. É importante que a xente saiba que, chegar a ese nivel en calquera cousa, require mente e corazón. É unha boa lección".
Paralamente a esas dúas fontes de coñecemento, non tardou en engadir unha que se atopaba na súa propia rúa, unhas mazás máis aló da súa casa, o club Bluebird de Detroit, por onde pasaban os mellores músicos do país. Como era demasiado mozo, non o deixaban entra, "pero eu coábame".
Os seus primeiros instrumentos foron a trompeta e o fiscornio, pero cambiounos polo saxo alto "polo seu son, que é doce, rotundo e sexy; como a voz humana".
A mostra ofreceuna este martes no Círculo, nun concerto no que se fixo acompañar polo pianista Bruce Barth, e no que tocou pezas inspiradas na máis antiga civilización.
