Rocío Barral era dependenta; a súa irmá Belén era enxeñeira técnica agrícola. Hai seis anos quedaron no paro e comezaron a buscar unha saída laboral. Atopárona onde menos esperaban, facendo o que adoitaban facer por afección. É dicir, cosendo bonecas de fieltro. En só tres anos, a súa afección tomou forma de empresa e puxéronlle Lucecús.
"Belén fai as cousas de feltro e eu, as de gancho. Somos bonequeiras, pero empezamos facendo pendentes e pins de pandeiretas porque temos amigas cantareiras e pandeireteiras. Agora facemos bonecas personalizadas con réplicas de traxes rexionais ou tamén de personaxes de películas ou series. Este traballo dános para vivir e facemos o que nos gusta", conta Rocío Barral.
