"Todo foi moi rápido. Non nos deu tempo a nada. Só puidemos sacar aos dous irmáns que durmían na habitación onde se iniciou o incendio. Estaban bloqueados polo pánico e poderían morrer alí". Así resume Kelly Alves a terrorífica experiencia vivida no incendio da vella casa da Revolta na parroquia de Penarrubia (Baralla), onde residía con outras cinco persoas.
A traxedia desatouse ás cinco da madrugada do domingo. A voracidade das chamas arrasou o inmoble en pouco máis de dez minutos. Os tres adultos e os tres menores aloxados no inmoble perdérono absolutamente todo. "Unha vez fóra non podías pensar en ir polo móbil ou polo bolso, pois o máis probable é que non volveses", agrega Isabela Dasilva, nai dos tres menores, que convivía con Kelly e coa parella desta, José Luís Pérez.
Ambas supoñen que o lume comezou na estufa eléctrica enchufada na habitación dos irmáns, de 8 e 9 anos. O benxamín da familia durmía noutra estancia. "Ao ouvir os berros dos rapaces, entrei alí e a cama estaba a arder. A miña parella colleu unha manta e botouna sobre o leito para que nós puidésemos sacar en brazos aos pequenos, que estaban á beira contrario da porta e, ao ser unha habitación pequena, só nos nos quedaba un pequeno oco para saír con eles sen queimarnos", explica Kelly.
Kelly Alves: "Os nenos gritaban. Estabamos moi alterados cando chamamos ao 112 desde un vello teléfono, case inservible"
"José Luís foi o noso superheroe. Grazas a el, á súa idea de coller a manta, salvamos aos meus fillos", subliña Isabela. De paso recolleron á pequena e escaparon todos en pixama ou camisón ao exterior, presos do nerviosismo.
A instalación eléctrica era antiga e saltaba con frecuencia, "pero non nos podiamos imaxinar o que sucedeu. Co susto que levamos fora mellor pasar frío. Foi tremendo", afirma Kelly.
Un vello teléfono que estaba no baixo da casa, case inservible, permitiulles chamar ao 112. "Só valía para avisar a urxencias e ouvíase moi mal. A telefonista a apenas nos entendía. Os nenos gritaban. Estabamos todos moi alterados, en estado de shock", recalca Alves.
O alcalde: "Cubrir as súas necesidades básicas era unha prioridade"
Outra das súas urxencias foi liberar ás tres cabras que gardaban no cortello anexo á casa e soltar aos cans. Kelly Alves, que tamén ten un gato, regresou ao día seguinte para ver aos animais e o pouco que quedaba do inmoble onde vivían de aluguer. "Todo veu abaixo. Só estaban en pé as paredes", di. Os bombeiros de Sarria traballaron na extinción do lume desde as 6.15 ata preto das nove da mañá.
Axentes da Garda Civil, que foron os primeiros en chegar, encargáronse de tranquilizalos. "Tratáronnos de marabilla. Estámoslles moi agradecidos tanto a eles, como ao alcalde de Baralla, que se envorcou connosco desde o principio, para conseguirnos roupa e artigos de primeira necesidade", indica Isabela Dasilva.
SEN DOCUMENTOS. Nin os 600 euros que tiñan en metálico, nin a documentación, nin a roupa, nin os útiles de cociña, nin o material escolar, nin as chaves do coche. "Non nos quedou nada", lamenta a nai dos pequenos.
Isabela Dasilva "Se José Luís non colle unha manta para protexernos do lume da cama, non seriamos capaces de sacar os pequenos"
As dúas mulleres, de nacionalidade brasileira, terán que tramitar os seus papeis no consulado do seu país en Madrid. José Luís Pérez terao máis fácil. é natural de Meis, en Pontevedra. Foi el quen alugou a casa de Penarrubia, hai un ano. Pouco despois chegou Kelly. Isabel Dasilva reside alí desde hai tres meses, tras sufrir un accidente, ao ofrecerlle axuda á súa amiga para coidar aos seus tres fillos.
Os seis afectados albérganse temporalmente na residencia Lugh-2, tras un breve paso polo hospital Lucus Augusti para unha revisión. A pesar dos momentos de terror, os tres nenos daban onte mostras do seu espírito vivaz e alegre. Un deles, Omar, fixo un belo e cándido debuxo da casa e do lume, baixo a lúa e as estrelas. En aparencia están recuperados do susto.
A ONG da igrexa pagaralles o aluguer dun piso e daralles roupa e alimentos
A situación resulta especialmente difícil para esta xente sen lazos familiares en Baralla e sen traballo. Atopar un piso de aluguer, con strong <>a axuda de Cáritas, e escolarizar de novo aos nenos, en caso de quedar na cidade, son agora as súas principais preocupacións.
José Luís, que escribe narracións e poemarios co pseudónimo Luisiño Pérez, editou durante a pandemia o libro Entre todos, publicado con fins solidarios, segundo Kelly Alves, "pero somos agora nós quen necesitamos axuda", engade. Faláronlles sobre a posibilidade de abrirlles unha conta bancaria para recadar fondos, "o que podería ser un alivio". Polo menos senten apoiadas polo Concello barallés e por Cáritas.
