Leóns, hienas e rinocerontes habitaron os montes de Lugo hai 110.000 anos

Os investigadores estudaron máis de 1.400 restos fósiles achados no xacemento Valdavara-3, en Becerreá

Mandíbula de leopardo encontrada en Becerreá. EP
photo_camera Mandíbula de leopardo atopada en Becerreá. EP

Leóns, hienas, rinocerontes, osos, leopardos e cabalos son algunhas das 40 especies de fauna que habitaron os montes galegos hai 110.000 anos, segundo concluíu o estudo dos máis de 1.400 restos fósiles achados no xacemento Valdavara-3, en Becerreá, en Lugo.

Foto da canteira de Becerreá. EPO xacemento, onde tamén documentaron ferramentas de pedra fabricadas por neandertais, está situado nunha canteira de calcaria, que era unha trampa natural visitada esporadicamente por neandertais hai uns 110.000 anos, o que podería xerar o depósito arqueolóxico.

A investigación, levada a cabo por un equipo do Instituto Catalán de Paleoecoloxía Humana e Evolución Social (Iphes) e Grupo de Estudos para a Prehistoria do Noroeste. Arqueoloxía, Antigüidade e Territorio da Universidade de Santiago de Compostela, publícaa a revista Comptes Rendus Palevol.

Fósil de rinoceronte. EPO xacemento foi descuberto en 2009 por mor dos traballos de explotación da canteira e as intervencións arqueolóxicas leváronse a cabo entre 2009 e 2011, baixo a dirección de Manuel Vaqueiro, investigador do Iphes. Foi bautizado polos escavadores co nome de Valdavara-3, xa que se atopa a 50 metros da Cova de Valdavara, onde hai uns anos se identificou o que a día de hoxe aínda é o fósil humano máis antigo de Galicia, de hai uns 17.000 anos.

Valdavara-3 é un xacemento moito máis antigo que a Cova de Valdavara, xa que as datacións indican unha cronoloxía ao redor dos 110.000 anos. Segundo os investigadores, leóns, hienas, leopardos, osos, cabalos e rinocerontes eran os principais protagonistas en Valdavara-3 nun momento climático interglacial, cunha paisaxe variada, con fontes de auga, e onde os neandertais acudirían para aproveitar os recursos faunísticos acumulados no interior da cova por procesos naturais.

Segundo informou o Iphes, a gran diversidade de especies faunísticas fai de Valdavara-3 un xacemento excepcional, especialmente no contexto do rexistro paleontolóxico do norte da Península Ibérica. En total, 30 especies de mamíferos, 3 aves, 5 réptiles, 1 anfibio e 1 peixe avalan a biodiversidade daquela rexión hai 110.000 anos.

Fósil de hiena. EPO estudo, ademais, permitiu por primeira vez coñecer a fauna do último interglaciar no noroeste peninsular. Nese período, o clima era máis cálido e húmido que o actual e a fauna atopada en Valdavara-3 é característica destas condicións ambientais.

Os arqueólogos do Iphes resaltaron que os resultados das datacións dos fósiles son coherentes cos estudos da fauna recuperada e subliñaron que en Galicia o rexistro arqueopaleontolóxico en contexto estratigráfico é escaso, polo que calquera descubrimento deste tipo supón un avance importante na investigación prehistórica da rexión.

"Na Península Ibérica, e especialmente na rexión cantábrica, non é habitual atopar rexistros paleontolóxicos tan completos como o de Valdavara, pois xeralmente son máis nesgados ou de cronoloxías máis recentes. E é moito máis difícil achalos asociados á industria lítica", sinalaron os investigadores.

Os traballos de escavación e de restauración do material de Valdavara-3 leváronse a cabo grazas ao apoio da Xunta de Galicia, do Concello de Becerreá e de Canteiras do Penedo S.A. (Canpesa), a empresa responsable da explotación da canteira, que desde o primeiro momento colaborou nos traballos arqueolóxicos. Estes traballos enmárcanse no proxecto de investigación Ocupacións Humanas durante o Pleistoceno na conca media do Miño, desenvolvido conxuntamente polo Iphes e a Universidade de Santiago de Compostela.

Comentarios