Gran festa en Navia de Suarna para gozar da preestrea de 'O que arde'

Os habitantes apiñáronse na praza, onde gaitas e un photocall recibiron a Oliver Laxe e aos actores da cinta
Oliver Laxe y los actores de 'O que arde' en Navia de Suarna. ELISEO TRIGO
photo_camera Oliver Laxe e os actores de 'Ou que arde' en Navia de Suarna. ELISEO TRIGO

Navia de Suarna, un pobo de pouco máis de 1.000 habitantes da zona dos Ancares, recibiu coma se se tratase dunha festa a preestrea de O que arde, a película de Oliver Laxe, na que toda a comarca involucrouse para rodar a historia dun mundo "que morre e se rebela".

A pesar de que aluvia ameazaba, o ceo despexouse a media tarde en Navia de Suarna e os seus habitantes comezaron a apiñarse na praza central do pobo, no que se situou unha gran carpa e, dentro, unha pantalla e cadeiras de plástico, para que ninguén se perdese o gran evento. Un cine de verán en pleno outubro.

Gaitas para Oliver

Coa chegada de Oliver Laxe, comezaron a soar as gaitas e a xolda empezou a ser moito máis evidente. No pobo instalaron un photocoll, mobilizáronse os medios de comunicación e tanto Laxe como os actores protagonistas, Amador Arias e Benedicta Sánchez, causaron sensación.

"Oliver rodou a película nos Ancares e o lóxico é que se faga a presentación aquí", conta orgulloso Gerardo, un dos veciños de Navia de Suarna, que asegurou a Efe que nos meses nos que o equipo se desprazou para a película "participou todo o pobo" e involucráronse moito".

O mesmo contou Óscar, un mozo gandeiro que prestou as súas vacas para a película e que comentou que en Navia viviron todo o proceso da película con moita "ilusión".

"Todo o mundo colaborou en todo o que puido e descubrimos tamén o mundo do cine porque aquí ninguén sabía como ía iso", asegura Óscar, que, con todo, pensa que a través de O que arde moita xente poderá descubrir tamén "que é iso da gandería".

Así as cousas, os veciños non puideron esconder a súa felicidade ante a proxección dunha película que se rodou nunha contorna rural, que contou con xente do rural para facerse realidade e que ademais gañou varios premios no Festival de Cannes (Francia) e obtivo recentemente o premio Filme Commission noFestival de Cine de San Sebastián.

Oliver Laxe: "Poida que sexa das proxeccións máis belas da miña vida"

"Sempre teño a sensación de que ás veces os cineastas roubamos da vida e escapámonos co botín e non o repartimos e non o devolvemos á vida con máis vida que antes", afirmou a Efe Oliver Laxe, que revela que tiña "moi claro" que a primeira proxección da súa película sería nos Ancares.

Segundo o cineasta, as películas non se fan cun só, senón cunha "rexión entregada", tanto por parte das institucións como por parte dos veciños, que dixo que "se desviviron e serviron á película con agarimo". "Poida que sexa das proxeccións máis belas da miña vida", declarou Laxe, un cineasta que se sente enormemente conectado con ese lugar de Galicia, no que naceu a súa nai e onde se criou de neno.

A historia de Amador

O que arde narra a historia de Amador (Amador Arias), un pirómano que volve a casa tras cumprir dous terzos da súa condena. A súa nai (Benedicta Sánchez) e as súas tres vacas espérano no pobo, onde a rutina se instala ata que un novo incendio fai explotar a calma.

"'O que arde é un mundo que morre pero que proxecta un gemido de orfandade e de rabia e que se resiste a que o enterren. Con dignidade, con nobreza, con humildade, con dozura. Iso é o que arde", explica Laxe. Para el, os personaxes enfróntanse á natureza "con soberana submisión" e con "aceptación", xa que teñen a madurez suficiente para "non fuxir do sufrimento e aceptalo como parte da vida".

"Gústame o cine que che exercita a paciencia e a capacidade de aceptación, que son basicamente os dous valores que quixemos transmitir a través de Amador e Benedicta", explica o cineasta, que na súa película reflexa unha Galicia rural en calma, cos seus xestos e os seus quefaceres diarios, pero tamén a brutalidade e violencia dos incendios.

Rodada en formato analóxico

Rodada en formato analóxico recolle coa súa cámara incendios reais que tiveron lugar en Ourense para retratar unha natureza violenta, para a cal tiveron que prepararse e realizar varios cursos, axudados pola brigada de bombeiros e equipos especializados.

"Eu amo a natureza con tolemia" afirma Benedicta Sánchez, a actriz protagonista, que con 83 anos asegura que durante a rodaxe lle preocupaba que se preocupasen por ela".

"Para min cruzar pola ladeira dunha montaña é normal. Cando te crías niso e che gusta, non hai problema ningún", declara Sánchez, que afirma que temos á natureza "afogada" con cemento e lastros e que "non vibra", ata que cando vibre, quizais explote e "caia en pedazos". 

Comentarios