O belén dos Ancares estrea local e incorpora escenas da montaña

Percorrer coa vista o belén dos Ancares é viaxar por cada recuncho da montaña lucense. As edificacións de pedra, os tellados de lousa, as hortas, as pallozas, os hórreos asturianos, as representacións de oficios tradicionais ou os gaiteiros se esparcen por construcións que son toda unha chiscadela á comarca. Así, sobre unha base de area eríxese o ponte medieval de Navia de Suarna, o castelo cervantego de Doiras ou a mesma igrexa becerrega do Santo. As mans de Olimpia León, unha veciña septuaxenaria de Becerreá, labraron con maña hai máis de dúas décadas as primeiras pezas deste belén que foi crecendo ano tras ano.

Toda unha obra de arte que permaneceu tempo gardada no faiado da súa autora expúxose varios nadais en locais do Concello e finalmente este ano, grazas á boa disposición da veciña Maria Jesús López, que cedeu un baixo no centro do pobo, atopou un lugar onde permanecer montado todo o ano. "Estamos moi contentos porque xa non temos que montalo e desmontalo ao pasar ou Nadal, un labor que require moito traballo", explica Alberto Alonso, veciño que colabora coa montaxe.

NOVIDADES. Nesta representación de máis de dez metros de lonxitude o menos importante é o tradicional Misterio, que se empraza ao final, e cada pequeno detalle está coidado con mimo. As mulleres fiando a la comparten espazo co panadeiro, o ferreiro ou o oleiro. Os pescadores buscan a súa peza nun río que podería ser o Navia, un oso busca o seu manxar entre as colmeas, os nenos asisten a unha clase dunha típica escola do rural e varios veciños participan na malla. Este ano, como novidade, incorpórase ademais unha escena dunha feira tradicional en Becerreá e outra dunha adega da zona.

A auga correndo, a iluminación das casas e a natureza típica dos Ancares impregnan o ambiente e fan voar o visitante. Toda unha obra de arte que é moito máis que un belén, é unha homenaxe á forma de vida da montaña de Lugo.