"Actitude", "pernas" e "calidade" son as palabras que non escoitou na súa 23 aniversario o galego Adrián Ben, primeiro español en competir na unha final olímpica de 800 metros na que se regalou o quinto postopois se pronunciaron no seu berce, Viveiro, xustamente a 10.481 quilómetros de Xapón.
Ana Montenegro e Antonio Ben, os seus pais, viron a carreira que terminou cun dobrete kenyano na pantalla xigante instalada nos xardíns Noriega Varela desta localidade da costa de Lugo, unha cidade cun centro urbano excepcional para visitar sen présas.
"Chegou o día. é fabuloso ver ao meu fillo na final dos Xogos Olímpicos, os primeiros dos moitos que lle esperan", comentou con Efe un orgulloso Antonio, antes de disporse a visionar a proba que terminou con Emmanuel Korir (1.45.06) e Ferguson Rotich (1:45.23) por diante do polaco Patryk Dobek (1:45.39), e, despois, o australiano Peter Bol (1:45.92) e Adrián Ben (1:45.96).
O atleta que logrou un fito histórico ao meterse na final, pois ata agora fora unha barreira infranqueable para o atletismo español, naceu o 4 de agosto de 1998 e iniciouse nesta modalidade con 15 anos, en Lugo, a hora e cuarto da Mariña lucense na que creceu.
Antonio rememorou nesta data tan especial eses inicios: "Viveiro é o seu lugar de nacemento. O seu gran traballo partiu de aquí. A partir de agora outras portas abriranse".
En 2017, Ben, ao que alcumaron como "o señor remontadas", deixou a súa casa e foise a Madrid, afastándose, polo seu soño, da súa familia e amigos, a unha idade moi temperá. De feito, aínda é moi novo.
Ante o gran proxector, os espectadores desfixéronse en eloxios cara ao rapaz. Actitude, pernas e calidade foron os máis repetidos. De aí o título. A choiva comportouse e deu unha tregua para ver as súas zancadas.
E, nesta xornada que non é a típica de agosto, soou na Galicia de Adrián o coñecido Aniversario feliz do grupo Parchís, que tampouco puido ouvir, pero que verá e que sen ningunha dúbida van contarlle en canto regrese. E incluso a cantarlle.
Antonio compartiu as súas impresións e fíxoo con xenerosidade: "Non é fácil chegar a unha final olímpica, sobre todo saíndo dun pobo onde non hai instalacións". Destacou do seu vástago a súa madurez, o seu esforzo e a súa capacidade para afianzarse, o mesmo que ven todos no mozo.
En Doha xa "demostrou" o que hoxe se viu, relatou o seu proxenitor. O seu, describe, "é un traballo de míster e atleta; ti mesmo vascho a comer todo" e é fundamental o preparador. En Tokio tivo Ben a única compañía do seu adestrador. "O que pasou faiche ver o traballo. Unha alegría inmensa", despediuse Antonio.
Nos Mundiais de Doha 2019 Adrián Ben xa fixo historia ao ser o primeiro ochocentista español nunha final desde que o estivo Tomás de Teresa, neste mesmo estadio de Tokio, fai 30 anos.
Viveiro obsequiará ao seu paisano, sen máis demoras, co título de fillo predilecto. O goberno local presidido por María Loureiro ten claras as razóns para condecorar ao deportista: os éxitos e os valores que transmite. E, disto, tamén se decatará.
