O sector eólico mariño ve a costa de Lugo e Alcoa como principal área de futuro

Calcula un potencial de 5.740 megawatts a pesar da ampla extensión de caladoiros de pesca e profundidades de máis de 100 metros
Un parque eólico marino. ARCHIVO
photo_camera Un parque eólico mariño. ARQUIVO

A Mariña podería ser o gran caladoiro de megawatts eólicos con torres instaladas sobre a superficie do mar. Así o cre a Asociación de Industrias do Metal e Tecnoloxías Asociadas de Galicia (Asime) que este xoves divulgou un estudo sobre o potencial e desenvolvemento desta fonte de enerxía na comunidade. A pesar da súa extensión, os inconvenientes da costa galega para instalar os eólicos son moitos pero os técnicos do chamado Galician Offshores Energy Group (GOE) de Asime consideran que poden coexistir coa pesca ou a actividade turística na Mariña, sobre todo ao redor da costa de Xove onde, ademais da gran superficie dispoñible, existe unha rede de transporte e unha industria electrointensiva como Alcoa, ata agora gran polo de consumo de megawatts.

Outra das vantaxes do desenvolvemento desta industria na costa lucense sería a "dinamización dunha zona escasamente industrializada, cunha alta dependencia da industria electrointensiva e crecente tendencia ao despoboamento". En canto a redes de transporte para a electricidade que traerían os muíños no mar, tamén está dispoñible o nó de conexión a Rede Eléctrica Española entre Xove e Boimente, cunha capacidade de 400 kilovoltios.

Os eólicos no mar serían viables tamén en Punta Langosteria e Valmiñor e fálase de instalalos a partir de 8 quilómetros da costa

Aínda que desenvolvido en tres fases e intentando afastar os primeiros eólicos uns oito quilómetros para que non se visen desde a costa, o potencial bruto na zona mariñá apunta a que poderían instalarse 5.740 megawatts, moi por diante das outras dúas zonas que o GOE considera adecuadas. Estas son a de strong<> Punta Langosteira-Sabón, onde tamén hai un polo industrial (refinería e Alu Ibérica incluídas) e infraestrutura eléctrica para xestionar instalacións mariñas de 360 megawatts. Outro campo mariño eólico de 3.120 megawatts tería sentido na zona de Valmiñor-Atios, na fronteira con Portugal que "non alberga zonas de especial protección e/ou interese turístico".

Se ata agora as industrias da chamada eólica offshore aplicáronse en desenvolver tecnoloxicamente torres e outros compoñentes para parques ancorados e flotantes do norte de Europa principalmente -no somero mar Báltico e en Escocia van por diante con esta enerxía-, o estudo de Asime sobre Galicia é unha toma de posición máis cando emerxe a madurez comercial en España e podería haber fondos europeos Next Generation para a súa instalación. Búscase sitio nos miles de quilómetros de litoral, aínda que de momento apenas avanzou a súa tramitación en strong <>Gran Canaria.

Este xoves mesmo, desde a firma coruñesa Greenalia, Manuel García informaba de que un dos seus cinco proxectos de enerxía eólica mariña nas costas das illas, o chamado Gofio de 50 MW ao sueste de Gran Canaria, pronto terá a declaración de impacto ambiental. Para o presidente de Asime, Xusto Sierra, "en Galicia a eólica mariña é unha oportunidade sen precedentes co fin de reducir a dependencia enerxética doutros países e dar resposta ao incremento de consumo eléctrico, que se prevé dun 30% para 2040".

OPORTUNIDADE. Sierra chama a non deixar pasar a oportunidade pois a eólica mariña pode "xerar en Galicia ata 5.000 empregos directos de aquí a 2030 e chegar a producir 17.000 gigavatios, unha cifra sen precedentes aquí".

O conselleiro de Industria, Francisco Conde, estivo ao seu lado na presentación do plan aínda que incidiu en que "é a nosa vontade facelo desde o consenso, garantindo o seu desenvolvemento desde o respecto ás actividades pesqueiras e a preservación do ecosistema mariño". Non en balde, en 2009 o Parlamento de Galicia votou un rexeitamento unánime ao desenvolvemento da eólica mariña nas costas galegas. Agora, o tamén vicepresidente ábrese a impulsala, segundo dixo Asime.

Nos mapas, os posibles enclaves fóronse apartando das zonas de acuicultura como os polígonos de bateas, rutas de transporte marítimo e servidumes aeronáuticas, zonas de exercicios militares e aquelas con actividades turísticas moi destacadas pero tamén das áreas mariñas protexidas e zonas de conservación de aves. Desde Ría de Viveiro a Ortegal esta industria queda practicamente vetada e consideran unha franxa de gran interese turístico costeiro entre Foz e Ribadeo que tamén debería respectarse.

Os promotores buscarían primeiro (entre 5 e 8 anos calculan) establecer parques ancorados en fondos entre os 15 e os 60 metros. Estes non abundan na Mariña pois "a área con batimetrías menores a 100 metros supón unicamente un 10% do total e estas zonas requirirían, adicionalmente, un estudo de impacto ambiental detallado". Entre os catro e os oito quilómetros da costa hai profundidades entre cincuenta e cen metros.

O gran impacto que xa se barrunta é coa pesca. No estudo do GOE fálase de deixar canles marítimas con superficie libre de instalacións e de que fronte á Mariña "é necesario regular e xestionar as interferencias coa actividade pesqueira, debido á presenza de caladoiros na zona, aínda que parques comerciais no Reino Unido indican que ambas as actividades poden coexistir".

No sector soñan con instalar ata 3.000 megawatts nas costas españolas, que en gran parte deberían ser flotantes. En Galicia os industriais ven cancha desde os oito quilómetros da costa (para evitar visibilidade desde terra). De se haberá ou non colaboración, saberémolo nuns anos.

Comentarios