Pouca xente sabe que o San Honorato que se celebra este mércores é o patrón dos panadeiros. Aínda que sexa por encima, os demais sabemos máis ou menos como o van celebrar e non nos equivocaremos: traballando. O pan non pode faltar nunca. E non falta. Nos últimos anos produciuse un despegamento do pan, tanto a nivel de apreciación popular como de variedades. Haino de todos tipos e os profesionais fóronse amoldando ás novas esixencias da súa clientela.
En Trabada atópase un profesional do ramo con moito camiño ás súas costas a pesar de ter 56 anos. É Eugenio Freije, de Panadería Trabada, que comezou nada menos que con doce anos, compaxinando o colexio e a panadería Aenlle que había por aquel entón. Despois deixouno uns anos e volveu xa con este negocio que di que "me gusta moito, aínda que é moi escravo".
A súa xornada laboral arrinca ao redor das once da noite e prolóngase ata máis aló da unha da tarde do día seguinte. Aínda así, asegura que "me gustaría probar cousas novas, pero a verdade é que non podo por falta de tempo". Todo ese tempo que el e os seus colegas dedican ao pan vese despois reflectido nun produto excelente "que ao día seguinte está perfecto".
Recoñece que a tecnoloxía fíxolles a vida máis fácil nalgúns aspectos, como ao substituír a leña polo pellet, que lles evita unha chea de traballo cada día. El empezou coa leña "e era moito máis traballoso. Agora tamén hai que quentar o forno, pero afórrase moito tempo".
O paso dos anos fixo que o que en principio era só pan e empanada agora Panadería Trabada o convertera nun negocio moito máis amplo, con pastelería e bolos de varios tipos. Eugenio Freije di que "hai que facelo para ir cos tempos porque senón aquí non queda xente. Eu só podía facer pan dabondo para todo Trabada. Por iso abrimos despachos na Veiga, en Ribadeo e en Burela. Tamén vendemos en Xixón, en Avilés ou en Oviedo, buscando mercados novos porque senón é imposible, no rural non queda ninguén".
