Aos que saben de navegar gústanlles os botes de strong <>vea latina. Trátase dunha embarcación singular que só se pode atopar na contorna da ría de strong <>Ribadeo. Aínda que non exactamente, xa que para buscar unhas embarcacións xemelgas habería que desprazarse ata o mar Báltico, nunha asociación que polo momento está por explicar.
Estes botes agora estanse pondo de moda, pero non polo que debería de ser: unha maior utilización deles e novos talleres nos que se constrúan, senón porque desde Castropol unha asociación quere que a Unesco os recoñeza como patrimonio inmaterial da humanidade.
Pero, ¿que teñen estes botes que os fai tan especial? Pois basicamente, que se trata dunha navegación pura en perfecta sincronía co mar
En canto aos botes propiamente devanditos, son unhas embarcacións de entre cinco e seis metros de eslora, liñas elegantes e relucente madeira de carballo e iroko bañada en todo tipo de cores.
A forma da súa vea é moi característica e unha boa forma de recoñecerlles. A asociación de vela de Castropol, que trata de botarlles un cabo, ten contabilizados uns oitenta neste municipio, aínda que só vinte sairían habitualmente ao mar. Cando o fan, os bos navegantes os escoran tanto que desde a beira parece coma se estivesen a piques de envorcar. Pero non o fan.
Agora hai outro problema, só queda un taller que os constrúe, está en Castropol. é o dos Pachos, que vai pola súa terceira xeración e vellas e deséxallas contra os botes de fibra, máis baratos pero sen o máis mínimo encanto en comparación con esta obra mestra da carpintería náutica da que agora mesmo se encarga Martín
Pero para salvar os botes de vela latina sería importante o concurso de Ribadeo, onde hai gran cantidade destas embarcacións. Nos anos 80 e primeiros dos 90 competían en regatas que, a día de hoxe, os seus protagonistas botan de menos.
