"O mote foi polo que era capaz de facer co balón"

Hermelino Ben, ou 'Maradona de Galdo', asegura que a xente lle di pola rúa que debe coidarse porque é o único Maradona que queda
Maradona de Galdo (izquierda), jjunto a Raúl Ruiz. AEP
photo_camera Maradona de Galdo (esquerda), xunto a Raúl Ruiz, de Mosvistar. AEP

A morte de Diego Armando Maradona encheu os últimos días páxinas e retransmisións por todo o mundo, pero é nun pequeno pobo da Mariña, Galdo, onde o falecemento do astro foi moi comentado. Non en balde un dos seus veciños, Hermelino Ben Chao, é coñecido desde fai máis de 30 anos como Maradona de Galdo.

A capacidade para dominar o balón e a constitución física, cun pelo ademais moi parecido ao do ídolo arxentino conducíronlle nos anos 80, en pleno apoxeo de Maradona, a recibir un mote que mantén e polo que se lle coñece incluso máis que polo seu nome de pila, Hermelino. O Maradona de Galdo viviu unha semana atarefada desde o anuncio da morte do ídolo arxentino e incluso o seu teléfono soou máis do normal. "Houbo moita xente pola rúa que me dicía, agora es ou único Maradona que queda, tes que coidarte", sinalou Hermelino, que ten 57 anos, tres menos que Maradona, aínda que deixa ben claro que "fisicamente penso que me atopo bastante mellor que o, dende logo que me coido máis e conto dar aínda moita guerra".

A Hermelino Ben gustoulle coñecer a Maradona, pero non tivo a oportunidade de velo en directo. "Tiven a oportunidade de ver ao Barcelona ou Real Madrid en moitas ocasións e moitos outros equipos de Primeira División, pero non cheguei a ver a Maradona nada máis que na TV. Iso se, cheguei a facer un anuncio dá cervexa Mahou polo parecido que tinga co", asegurou o Maradona de Galdo, que considera ao falecido Diego como "ou mellor xogador de tódolos tempos, por enriba de Messi", aínda que recoñece que a comparación é difícil. "Lestes días puiden ver ou reportaxe sobre Maradona e penso que non houbo ninguén con tanto talento. É verdade que Messi pode levar máis goles ou ter máis regularidade, pero dende logo que Maradona puido chegar aínda máis lonxe se non tivera vos problemas que tivo coa droga e se tivera máis coidado co seu estado físico", sentenciou.

Aínda que non recorda a data exacta, si o momento no que o seu nome cambiou para sempre. "Foi na saída do pavillón de Viveiro cando uns rapaces me viron facer filigranas e puxéronme o mote, que xa me quedou para sempre", sinala o Maradona de Galdo, que aínda se levanta cada mañá antes de traballar para darlle toques a catro balóns á vez.

Comentarios