O imparable espírito da Maruxaina

As rúas de San Cibrao estiveron moi animadas coincidindo co día en que se celebraría a multitudinaria festa suspendida pola pandemia
Un grupo de amigos mantiene el espíritu de A Maruxaina. JM PALEO
photo_camera Un grupo de amigos mantén o espírito da Maruxaina. JM PALEO

O segundo sábado de agosto é unha data marcada no calendario para todos os veciños de San Cibrao. É un día de festa mentres se espera a chegada da sirena. Entre fogos artificiais e berros de "Lume" e "Maruxaina" a nereida é levada a terra por parte dos mariñeiros para o seu xuízo. Logo de pasar un ano enteiro na Illa dos Farillóns, os veciños deliberan se indultarla, porque coa súa sabedoría salva aos mariñeiros, ou se queimala porque co seu encanto enfeitízaos e failles naufragar. En ambos os casos a festa sempre continúa cunha gran queimada.

Miles de persoas achéganse cada ano a esta festa, considerada de Interese Turístico de Galicia, para presenciar o destino final da popular sirena. O son dos cornos, a música das charangas, os xogos populares e a praia e rúas desta vila abarrotadas de xente, fan desta festividade un acontecemento imposible de perderse, incluso este ano, aínda que o conto sexa distinto esta vez.

Cuadrillas de amigos e familias reuníronse en bares e prazas vestidos de maruxainos

Do mesmo xeito que no resto de municipios da costa lucense, a festa da Maruxaina suspendeuse para garantir a seguridade dos seus habitantes e veraneantes nun ano marcado pola pandemia do Covid-19. A pesar diso, moitos veciños e turistas con segundas residencias saíron á rúa vestidos para a ocasión para non deixar pasar un día tan sinalado. "Somos do pobo e vivimos A Maruxaina con moita ilusión. Pornos esta roupa é sempre unha ocasión especial", afirma Sara Quelle, unha moza de San Cibrao que vive a festa desde o primeiro momento.

De todas as actividades que comprende esta celebración –xogos populares, comidas na praia, fogos artificiais ou o xuízo– soamente a xa coñecida como ruta das cervexas puido facerse con normalidade nesta xornada tan atípica do segundo sábado de agosto. Grupos de mozos enchían as terrazas da Praza dous Campos, onde un conxunto de gaitas animaba a mañá, co fin de que esta data non pasase desapercibida.

"É unha Maruxaina diferente, pero queriamos celebrala. Tomamos algo e despois cada un vaise á súa casa", di Marcos Pacín, veciño de San Cibrao. Parece un día normal, con todo, no outro lado do pobo, máis concretamente na ría, estaba a exclusiva. Dous grupos diferentes de amigos, todos eles de San Cibrao, celebraban as primeiras horas con cervexas e música, pero respectando as medidas de seguridade en todo momento. A festa estaba asegurada. "é a nosa forma de celebrar o loito da Maruxaina, este ano non vai ser igual pero queremos que quede no recordo", di Saúl Pita, un dos mozos alí presentes.

CAMBIOS. Tras un comunicado do Concello no que o alcalde, Alfonso Villares, fixo un chamamento á responsabilidade dos veciños para que non festexasen a festa ao estar cancelada e recalcar a presenza de vixilancia policial en lugares públicos, a alternativa é diferente. Os amigos reúnense en casas, bares ou leiras para comer e así facer este día "negro" un pouco máis colorido. E é que a pesar de estar nunha situación marcada polo coronavirus, o espírito mantense respectando as medidas para evitar situacións de perigo.