O templo de Celeiro, no municipio de Viveiro, loce un aspecto moi renovado tras a ampla remodelación realizada no inmoble, cuxo contratista principal foi Carmelo Casas e Obras, firma que realizou a subcontratación dalgunhas partes da actuación, que foi posible grazas á colaboración de diferentes entidades como Porto de Celeiro e a confraría de pescadores Santiago Apóstolo, así como a unha achega da Deputación, a recadación xuntada pola propia parroquia e o apoio da diocese.
A veciñanza, que está moi satisfeito co resultado dunha obra que moderniza e achega un aspecto máis acolledor ao templo celeirense, poderá acudir esta tarde, a partir das oito, á misa solemne que presidirá o bispo de Mondoñedo-Ferrol, Luis Ángel de las Heras, con motivo da finalización das obras de rehabilitación coincidentes coa conmemoración do 50 aniversario da inauguración da igrexa.
A mellora contemplou a aplicación dun tratamento anticarcoma ao Cristo, así como a restauración de imaxes
A prioridade dos traballos, desenvolvidos baixo proxecto do arquitecto Francisco Hermida Trastoy, consistiu na eliminación das filtracións procedentes do tellado. A substitución da cuberta, duns 500 metros de superficie, foi o eixo da actuación, segundo explica o construtor.
Carmelo Vázquez Pérez detalla que "o mal estado que presentaba unha parte da estrutura fixo que me encomendasen en principio un pequeno arranxo, pero ao efectuar unha reportaxe fotográfica do tellado, que ten un acceso difícil, vimos que se precisaba unha obra de maior magnitude, razón pola que se determinou a súa realización con gran empeño mostrado tamén por parte do párroco", Juan Novo Gabeiras.
ILLAMENTO. O tellado, que estaba realizado en lousa, queda composto agora por unha dobre cuberta, cuxa realización foi posible ao sobrepor unha estrutura metálica encima da anterior, sobre a que se colocou un panel tipo sandwich, situado na parte exterior e rematado en cor gris perla que emula a antiga lousa, e que favorece o illamento térmico, que levou a cabo aproveitando a obra. O construtor explica que "a estrutura da igrexa facilitaba a instalación de vigas metálicas sobre a mesma cuberta".
O falso teito de madeira tamén se repuxo en madeira de abeto tratado, conservando así o material que xa tiña. Ademais, rehabilitouse o altar, cuxa madeira se vernizou, e así mesmo aplicouse un tratamento anticarcoma ao Cristo, a máis diso realizar traballos de restauración nalgunha das imaxes relixiosas que se expoñen no templo. A obra supuxo, xa que logo, unha actuación practicamente integral.
A remodelación completouse co acondicionamento do campanario, afectando a mellora do mesmo á súa estrutura, aos tejadillos laterais, á súa cuberta e ao falso teito. Así mesmo, retiraron o aire acondicionado e a calefacción, que levaban tempo sen utilizarse e xa non funcionaban. O panel de illamento colocado permitirá a pesar diso manter unha temperatura confortable, máis fresca no verán e conservando a calor durante a tempada de inverno.
REFORZO DE ALICERCES. A asinatura contratista topou ademais con varias sorpresas nos alicerces de formigón, o que obrigou a reparar cinco ou seis, debido a que a armadura de ferro, situada bastante ao exterior dos mesmos, atopábase xa moi deteriorada. á vez puíuse o pavimento, feito nun terrazo que se fabricaba antigamente con pasta e mestura de grava miúda, colocándose naquela época en moitos edificios por mor da súa resistencia.
O interior loce agora máis a consecuencia tamén da instalación dunha iluminación máis moderna e adaptada, formada por lámpadas led que achegan máis claridade dentro do inmoble, que contaba cunha iluminación deficiente, máis opaca e amarela que a actual.
Os obreiros aproveitaron os traballos para cambiar algunhas vidreiras que se atopaban rotas, a pesar de que se substituíron nos últimos anos.
PENDENTE. A reparación do pórtico da entrada, con cuberta simple de formigón, sobre a que se sitúa unha tea asfáltica a modo de illamento, que está deteriorada a causa do paso do tempo e tamén da auga, queda pendente e xa está en estudo por parte do párroco e da xunta parroquial, a súa reposición. A intención é levar a cabo devandita mellora en canto sexa posible para que non cause danos ao resto da estrutura ou sufra desconchamientos.
No exterior da igrexa xa se acondicionaron os xardíns, que estaban deteriorados, realizando poda de vexetación e retirada dalgunha árbore.
