As fabas, unha burbulla que estalou

Moitos produtores, animados polos prezos do ano pasado ou porque non se poden plantar patacas, lanzáronse a cultivar as fabas e hai exceso de oferta

El primer domingo de octubre es uno de esos días que ta tienen nombre, en el caso de Lourenzá es el de la Festa da faba. IRIA L.V.
photo_camera O primeiro domingo de outubro é un deses días que ta teñen nome, no caso de Lourenzá é o da Festa dá faba. IRIA L.V.

Fabas, leguminosas que alcanzaron a fama na Mariña a través da marca Faba de Lourenzá, presentan unha situación estancada para a maioría de cultivadores. O prezo medio do produto ofrecía durante o ano pasado boas marxes de rendibilidade ao situarse entre os sete e os oito euros, e incluso chegou a picos de nove euros, segundo afirman desde a cooperativa de Terras dá Mariña. Estas suculentas cifras, xunto a factores externos como a prohibición do cultivo de patacas, levou a moitos agricultores a explotar a faba, xerando con iso un exceso de oferta no mercado, segundo aluden desde Terras dá Mariña. Este fenómeno, sumado ás importacións doutros países e a falta de control no cultivo ocasionaron en gran parte de casos unha paralización do mercado. As enfermidades bacteriológicas agravan o contexto, sendo o oídio dos males predominantes neste 2018.

PRODUCCIÓN. María Dores Rocha, de Fabas Maruxa, e José Fernández, de gandería Xicón, coinciden na falta de regulación do mercado e a necesidade de controlar a venda a granel. Ambos son autónomos e levan anos cultivando diversos tipos de fabas e vendéndoas controladamente aos seus clientes.

Por unha banda María Dores leva 30 anos no mercado destas leguminosas, por este motivo, viviu os cambios dos prezos, así como da oferta e demanda dos últimos anos.

En palabras desta, "nós o ano pasado advertimos sobre o prezo". Deste xeito aludía ao efecto burbulla que estaban a ter os prezos. A calidade do produto de Lourenzá, a pesar de desmarcarse do resto pola súa calidade empezou a cotizarse por encima do seu prezo medio, segundo informa María Dores.

A falta de regulación do mercado fai que cada vendedor poña os prezos en función da oferta e demanda e a favor dos seus intereses económicos

Por este motivo, esta agricultora laurentina especifica que eles seguiron unha pauta de actuación baseada en manter "o prezo para manter o cliente", facendo igualmente referencia a que "temos que vivir todos, tanto o que compra coma o que vende".

Por iso, en 2017, Fabas Maruxa optou por conformarse obtendo pouco a maiores da cobertura de gastos, segundo recoñece María Dores: "poidemos gañar máis coa produción, pero decidimos non esixirlle máis aos nosos compradores para que seguisen comprando".

Fabas Maruxa atópase rexistrada dentro da Indicación Xeográfica Protexida (IXP) da Faba de Lourenzá. Esta situación obriga ao seu produto a superar controis de calidade, análises periódicas e un libro de explotación no que se indica cada sustancia, enfermidade ou incidencia que o produto tivo. A súa condición de autónoma fai que Rocha vexa a venda a granel como un problema, dado que existe unha ampla produción sen rexistrar. A falta de regulación do mercado fai que cada vendedor poña os prezos en función da oferta e demanda e a favor dos seus intereses económicos. Por iso, Rocha subliña "a necesidade de marcar un prezo e regular ou mercado".

"Non se pode comparar a calidade dunha faba daquí coa das bolivianas"

Doutra banda, José Fernández da gandería Xicón de Trabada secunda en ampla medida o que María Dores afirmou no seu momento. Así mesmo, o agricultor e gandeiro trabadense fai referencia a que a el case non lle afectou a paralización do mercado, xa que a pesar de que aumentase o prezo destas leguminosas, el mantívoo para os seus clientes habituais, para conservar o negocio. Igualmente, anunciou que "todo o mundo pidía un prezo desorbitado, chegando a picos de nove euros o quilo, pero moitas veces hai que mirar polos clientes e non só polas normas do mercado".

Do mesmo xeito que a laurentina, José está dado de alta como autónomo, tendo amplos custos de produción e moito traballo detrás das dez toneladas, aproximadamente, que recolleu o ano pasado. A diferenza de Fabas Maruxa, José vende a almacenistas principalmente, pero de igual modo, os controis sanitarios, as inspeccións e os libros de tratamentos son o pan de cada colleita, todo isto necesario para ofrecer un produto de calidade. En canto ás importacións, Fernández sinala que "non pódese comparar a calidade dunha faba daquí coa das bolivianas, por exemplo, e iso notar en que os clientes seguen tirando man dá galega e da asturiana para a cociña de restauración".

Por outra banda, e unha vez máis coincidindo con María Dores, o trabadense destaca a necesidade de establecer un control de mercado e sobre todo da venda a granel, para evitar que "eses produtores hai veces que tiran os prezos, xa que seguramente moitos non estean dados de alta". A trazabilidad do produto e o seu mesmo control son necesarios para a faba de calidade.

Comentarios