O comité europeo contradi a Alcoa sobre o custo de hibernar as cubas

En base a un informe sostén que é máis caro un apagado temporal que mantelas activas mentres se fai a venda. Preocúpalle o impacto do peche de Aluminio en Alúmina e en Europa
El interior de la fábrica de Alcoa
photo_camera O interior da fábrica de Alcoa

O presidente do comité europeo de Alcoa, Stian Nordal Jensen, remitiu unha carta aos traballadores de San Cibrao na que sostén que o custo de apagar temporalmente as cubas “podería ser máis alto que mantelas en funcionamento” mentres se consolida a venda, en contra do que defende a multinacional, que só está disposta a vender unha vez pechada a electrolisis pois ve urxente frear as perdas que ocasiona e que cifra en 1,2 millóns semanais.

O órgano sindical encargou á asesora Syndex un contraperitaje para analizar “as posibilidades de manter a planta aberta” e a principal conclusión é que se se atopa un comprador que continúe coas cubas en funcionamento nun prazo de 30 a 40 semanas “isto sería máis barato que pechar temporalmente as cubas”, polo que, sen entrar a considerar o impacto negativo na rexión “hai unha sólida razón económica contra o peche temporal das cubas”.

O comité europeo tamén alerta de que a decisión de prescindir da fabricación de aluminio supón “unha ameaza para a viabilidade a longo prazo” da fábrica de Alúmina e teme polos efectos que poida ter en centros de traballo de Madrid, Hungría e Holanda. “Os colegas destes países expresaron o seu preocupación polas posibles consecuencias”, di, ao crer que se reducirá a actividade en postos de responsabilidade e que aumentarán os gastos xerais doutras plantas.

O comité europeo sostén que o peche é unha “decisión estratéxica a nivel corporativo” que non ten en conta “o potencial de San Cibrao e as graves consecuencias sociais e económicas para toda unha rexión”, pero ademais supón “un paso máis no enfraquecemento da base industrial de Europa, sucumbindo ao xogo de poder doutros actores globais como China”. Jensen mostra a súa “gran preocupación” pola estratexia industrial de Alcoa no continente e pregúntase se segue interesada en Europa “como base para a produción ou só como mercado para vender produtos importados”.

O comité acusa á dirección de Alcoa de non mostrar “moita compaixón coa xente que sempre foi moi leal á empresa”, en alusión ao propio órgano europeo e aos traballadores de San Cibrao, e apunta que nos últimos dous meses houbo serias disputas coa xerencia que poderían haberse evitado se esta involucrase aos empregados nunha etapa máis temperá do proceso e prestase máis atención ao impacto desta decisión na xente e na comunidade”.

Jensen tamén remitiu unha carta á dirección o 30 de xullo e espera recibir resposta nunha semana. Nela, ademais dos argumentos antes explicados, pregúntalle se Alcoa está disposta a cooperar na procura dun comprador ou investidor e se se pode chegar a un acordo para manter as cubas operativas sen apagalas, nin sequera de forma temporal.

Comentarios