O Casino e a súa contorna convertéronse nunha selva tras meses de abandono

O Casino de Viveiro Club Náutico e a súa contorna —zona verde e dotacional, con pistas deportivas de tenis e pádel descubertas— convertéronse nunha selva nos últimos meses debido ao abandono da actividade e a súa entrada en concurso de acredores, que agora afronta a fase de liquidación, segundo publicou o BOE o luns e avanzou este xornal.

A leira que albergou a histórica sociedade, disolta como entidade mercantil polo xulgado número 2 de Lugo, que ademais cesou aos administradores, ten 14,820 metros cadrados. A sede, distribuída en dúas plantas, conta con 867 metros por piso e 2,631,54 en total, segundo o Catastro.

Os 8000 euros anuais que achegaba unha empresa de telefonía móbil por unha antena case cubría o novo canon de Portos

A situación, con pingueiras, desconchados e abundante maleza, apena aos socios e vivarienses ligados á sociedade recreativa, cuxos ingresos procedían do escaso beneficio que reportaba a explotación da cantina, das cotas destes, cuxo número descendeu de xeito considerable nos últimos anos situándose nuns 200, así como da achega duns 8,000 euros anuais que realizaba unha empresa de telefonía móbil á que se lle permitiu situar unha antena na terraza superior. Esta contribución practicamente cubría o canon negociado con Portos para a renovación da concesión por outros 30 anos, que finalmente non chegou a asinarse estando vixente unha autorización temporal.

O intento de recortar gastos motivou que quedasen fóra de devandito acordo as pistas de tenis, case toda a zona verde exterior e o aparcadoiro, que agora é de uso público. Os terreos reverterán ao organismo público tras a disolución da sociedade, unha vez que culmine a liquidación, pese en principio a zona quedará sen actividade portuaria, razón pola que algúns vivarienses defenden o seu paso a titularidade municipal.

Algúns socios din que os cadros cedidos por pintores que expuñan gratis na sociedade están en paradoiro descoñecido 

ACTIVOS. A relación de bens da entidade vivariense inclúe o mobiliario —sobre todo, as mesas e cadeiras dos seus salóns—, a biblioteca e os seus libros —con exemplares do século XIX, como unha colección completa de Los Episodios Nacionales ou El Quijote de 1901 e doazóns importantes, como a do catedrático Antonio Grandío e incluso a colección de programas de festas—, ademais de cadros —cada pintor que expuña gratis tiña a obrigación de agasallar cun, como Neira Brochs ou Félix Bravo, entre outros; agora descoñécese o seu paradoiro, aínda que habitualmente colgaban das paredes do inmoble, a sala de exposicións e a biblioteca.

Outros activos eran a mesa de ping pong, as televisións —polo menos dúas—, aparellos do ximnasio, motores de náutica, un proxector con pantalla, ademais doutro material que os propios socios depositaron nas instalacións da entidade, a máis diso todos os electrodomésticos, neveiras e conxelador, máquina de café e demais utensilios da cociña e a cafetería, así como un par de canastras antigas, porterías e a pista de pádel creada. A parte posterior e lateral albergaba así mesmo veleiros tipo vaurient e optimist, algún deles foi patrocinado ou cedido pola Deputación e ao que agora come a vexetación. A nova escola de vela solicitou unha parte deste material.

Socios e antigos integrantes da entidade apuntan que descoñecen a débeda exacta, que cifran en máis de 50,000 euros e entre a que inclúen parte do custo do canon, que supostamente se debería a Portos. Ademais, a sociedade tiña un crédito bancario pendente de pago en parte e diversos acredores pola subministración de material e servizos.

A desidia motivou que o Casino seguise aberto uns meses tras anunciar a xestora provisional o concurso pasando tamén a cota aos socios.