A xuíza ocultou ata o último instante a Ana Sandamil que a acusa de asasinato

Avisou de que ía desprazarse ao Hula a tarde anterior e pediulle un avogado de oficio media hora antes de chegar ►  "É un monstro quen fai algo así", di o pai de Desirée, crítico con que non o alertasen sobre a saúde da súa ex
 

Ana Sandamil. EP
photo_camera Ana Sandamil. EP

A xuíza de Vilalba que investiga a morte de Desireé ocultou ata o último momento o movemento decisivo que realizou o xoves: trasladarlle os cargos de homicidio/asasinato á principal sospeitosa, Ana Sandamil, nai da pequena de sete anos atopada morta ao amencer na súa cama, en Muimenta (Cospeito), e presentarse no hospital para intentar tomarlle declaración.

Non foi ata esa mesma mañá, á primeira hora, cando a maxistrada solicitou un avogado de oficio, que se presentou no Hula para asistir á declaración. Ao chegar xa estaba o avogado da familia, o begontés Luís Rifón, polo que xa deixou todo en mans deste letrado, quen este venres non quixo comentar ningún pormenor do caso (tampouco o coñece porque ao estar baixo secreto non se facilita información nin aos propios interesados).

O sixilo da xuíza pode obedecer ao celo gardado co segredo de sumario (ten unha investigación aberta de forma paralela polas filtracións). Pero tamén a non previr nin á familia nin á propia investigada dos graves cargos que se lle ían a atribuír, é dicir, homicidio ou asasinato.

 "Eu non tiña nin idea de que estaba a tratamento, se non faría algo, e se estaba tan mal o poría en coñecemento do xulgado"

Desde que ocorreu a morte, o día 3 de maio, hai aproximadamente un mes, a maxistrada xa tería meridianamente claro que a nai tivo responsabilidade na morte da pequena. Corroboroullo o informe preliminar da autopsia, da que incluso aínda faltarían os resultados dalgunhas análises. Só quedaba que os médicos lle permitisen tomarlle declaración á nai.

Iso ocorreu esta mesma semana. A xuíza avisou ao hospital a última hora da tarde do mércores, para evitar calquera fuga de información. A esa hora indicou ao grupo de psiquiatras que trata á muller que acudiría ás nove e media da mañá do xoves a solicitar o seu testemuño, como así foi. O resto xa se coñece.

Diante de Luís Rifón (letrado que asistiu de oficio na súa primeira declaración a Brais Lozano, condenado polo dobre crime de Burgás), a sospeitosa de asasinar á súa filla negouse a declarar e a maxistrada decretou o seu ingreso en prisión sen fianza, coa posibilidade de recibir visitas. é dicir, cando salga do módulo de presos no que está actualmente ingresará no cárcere que se designe.

O que podería parecer algo inminente poida que non o sexa. De feito, calquera recluso prefire estar no hospital, aínda que sexa no módulo de custodia, antes que entre reixas, polo que todo parece indicar que Ana Sandamil e o seu avogado estirarán esta situación todo o que poidan.

A morte de Desirée: ¿estamos ante un caso como o de Asunta?

Polo momento, o defensor da principal acusada é o único acudido na causa. Díxose nalgún momento que se ía a presentar como acusación a súa expareja, o pai da nena, pero el mesmo confirmou que polo momento non o fixo e que mentres estean secretas as actuacións non o fará.

á espera. O proxenitor da pequena, que se mostraba este venres máis contundente, asegurou que seguen espera de recibir información sobre a investigación, pero reiterou, unha vez máis, que prefire que as cousas vaian amodo pero que se fagan ben. "Non sabemos absolutamente nada, pero á xustiza non lle quero meter présa", confirmou, mentres si se mostrou crítico con que ninguén lle falase sobre o estado de saúde da súa expareja. "¿Se estaba tan mal, por que ninguén me avisou?", pregúntase, mentres asegura que nos últimos anos apenas sabía nada da vida de Ana —separáronse cando a nena ía empezar o colexio e nun primeiro momento chegaron a solicitar praza nun centro de Culleredo, que finalmente rexeitaron porque a nai e a pequena trasladáronse a Muimenta—.  

"Se tiña problemas agora descoñézoo, pero a nosa separación para ela non foi traumática. Aos dous meses comunicoume que coñecera a outro mozo", di.  "Eu non tiña nin idea de que estaba a tratamento, se non faría algo, e se estaba tan mal o poría en coñecemento do xulgado ou iría ao cuartel. Ninguén me comentou nada, pero estar a tratamento  non é escusa de nada, porque eu tamén estiven e estouno agora e nunca se me ocorreu matar a ninguén", di un home que define a Ana Sandamil como unha muller "posesiva" coa súa filla e que se mostra contrariado coa idea de que falar de enfermidade exima de responsabilidades.

Él segue de baixa laboral desde o día que lle comunicaron a morte de Desirée. Fíxoo o avó materno por teléfono

"É un monstro quen é capaz de facer estas cousas e a min esnaquizáronme a vida, supostamente arrebatoulle a vida e quitoume o mellor que se lle pode quitar a alguén. E este trastorno quedarame para sempre porque a miña nena érao todo para min", asegura José Manuel Leal, que bota en falta o apoio de movementos sociais que se fan noutras circunstancias, como cando o feminismo se involucrou con casos como o ‘Todos somos Juana'. "E o ‘Todos somos Desi'", di. "ela tiña toda a vida por diante", conclúe emocionado, mentres fala de que este venres estaban todos na parroquia xermadesa de Roupar, onde viven os avós paternos, menos ela.  

Él segue de baixa laboral desde o día que lle comunicaron a morte de Desirée. Fíxoo o avó materno por teléfono e desde o principio xa lle falou de que a nena tomouse algo, pero que non sabían o que.

En Muimenta, con todo, nun primeiro momento correuse a voz de que a menor se caeu polas escaleiras. Non foi así. A pequena apareceu morta na cama, supostamente logo de inxerir algo e con pequenas feridas que apuntaban a unha posible asfixia. 

"O que levo moi mal é non fumar"
A vida de Ana Sandamil este último mes transcorreu na unidade de Psiquiatría, onde lla viu cunha actitude totalmente ausente e con certa inconsciencia do sucedido. Certo día que estaba especialmente afundida só dixo: "Non me pasa nada, só que levo mal non poder fumar". Algúns pacientes fano ás agachadas e outros poden saír á porta cun familiar para fumar, pero ao parecer este último non era o caso da nai de Desireé. A ela non se lle permitía saír desta unidade pechada do Hula.
Agora en custodia
Ana Sandamil só cambia de habitación. O tratamento seguirao recibindo dos mesmos psiquiatras. A diferenza de estar en custodia de presos é que nos que chaman "o acuario", é dicir, diante das habitacións, hai vixilancia policial.
Visitas permitidas
Tampouco parece que vaia variar de forma ostensible o apartado das visitas. Nestes momentos, a muller está a recibir de forma regular a visita da súa nai e algún outro familiar. Isto poderá mantelo, porque as medidas cautelares prevén que a prisión é "comunicada". Tamén poderá ver ao seu avogado.
¿Por que un mes despois?
A xuíza tardou un mes en forzar esta situación. Fontes xurídicas indicaron que esta manobra de comunicarlle a imputación e convocala a declarar pode ser unha medida de presión para que tome conciencia da súa situación.