"Non hai xente. Podes tirar unha bomba e non pillas a ninguén na rúa", dicía onte un veciño nunha localidade na que se retardou a vida desde que se confirmou que o rebrote é unha realidade. Hoxe é día de feira en Castro e as expectativas son baixas. "Entre vos contaxios e ou mal tempo vai haber moi pouca xente", auguraba onte o rexedor, Francisco Balado, nunha predición que moitos compartían.
O centro de Castro de Ribeiras de Lea estaba este martes máis parado que outro día calquera. A pesar de que as compras continuaron, os paseos freáronse. E a tensión, no medio da incerteza, palpábase nas conversacións dos veciños nunha localidade que se divide entre o medo a un posible contaxio e as críticas dos que consideran que a alarma se acrecenta motivada pola discriminación a un colectivo que leva anos asentado en Castro, aínda que só por tempadas: as de recollida dos froitos vermellos.
"A xente ten medo agora que se sabe que hai casos positivos. E asústalle poder vir á compra e contaxiar logo na casa a algún familiar", explicaba a dependenta da Frutería Marga. "Pero xa houbo casos antes e non era para tanto, non era igual", contestáballe outra veciña, mentres dúas mulleres entraban nunha pequena liorta sobre se os jornaleros deberían facerse test antes de chegar ou se os controis que se realizan son suficientes.
"Creo que se fala porque son vos de fóra", dixo rápido outra muller. "Tocoulles a eles como lles podería tocar a calquera gandeiro ou a alguén da zona", resumía outra voz, aínda que bastantes veciños fan fincapé constantemente en que moitos dos temporeros non respectan as medidas de seguridade e non utilizan máscara habitualmente. Ademais, sinalan ao temor xeneralizado: "Comparten todo. Viven, traballan, comen... Non é ou mesmo un contaxio nun piso de catro que neste caso. Haberá moitos máis".
No supermercado Froiz a afluencia de xente foi constante ao longo do día. "Pola mañá tivemos que controlar o aforamento", dixo a encargada do establecemento, que asegurou que a preocupación, aínda así, nótase entre os clientes. Pola tarde, o goteo de jornaleros que puideron ir traballar e que chegaron no autobús ao redor das 17.00 horas incrementouse. Pero ningún quixo falar sobre como viven eles esta situación.
En Castro, a maiores do piso en corentena, a empresa Surexport (con invernadoiros en Cospeito e Begonte), ten outros dous edificios nos que residen os temporeros, ademais dalgunha casa.
A algún se lle viu preparado coas maletas para coller o autobús e deixar Castro atrás. "é algo puntual, non é que estean a deixar o traballo. Algúns xa están de baixa porque acabaron o contrato o día 5 ou o 6", dixo o responsable da empresa, José Ángel Roca.
"Hai moita preocupación en Castro, pero nós de momento non tivemos menos xente", din no bar Sinde, o máis próximo ao edificio no que están os jornaleros illados.
"Nótase moito polas rúas. Hoxe houbo menos actividade", confirmou o rexedor de Castro de Rei.
O centro de Castro de Ribeiras de Lea estaba este martes máis parado que outro día calquera. A pesar de que as compras continuaron, os paseos freáronse. E a tensión, no medio da incerteza, palpábase nas conversacións dos veciños nunha localidade que se divide entre o medo a un posible contaxio e as críticas dos que consideran que a alarma se acrecenta motivada pola discriminación a un colectivo que leva anos asentado en Castro, aínda que só por tempadas: as de recollida dos froitos vermellos.
"A xente ten medo agora que se sabe que hai casos positivos. E asústalle poder vir á compra e contaxiar logo na casa a algún familiar", explicaba a dependenta da Frutería Marga. "Pero xa houbo casos antes e non era para tanto, non era igual", contestáballe outra veciña, mentres dúas mulleres entraban nunha pequena liorta sobre se os jornaleros deberían facerse test antes de chegar ou se os controis que se realizan son suficientes.
"Creo que se fala porque son vos de fóra", dixo rápido outra muller. "Tocoulles a eles como lles podería tocar a calquera gandeiro ou a alguén da zona", resumía outra voz, aínda que bastantes veciños fan fincapé constantemente en que moitos dos temporeros non respectan as medidas de seguridade e non utilizan máscara habitualmente. Ademais, sinalan ao temor xeneralizado: "Comparten todo. Viven, traballan, comen... Non é ou mesmo un contaxio nun piso de catro que neste caso. Haberá moitos máis".
No supermercado Froiz a afluencia de xente foi constante ao longo do día. "Pola mañá tivemos que controlar o aforamento", dixo a encargada do establecemento, que asegurou que a preocupación, aínda así, nótase entre os clientes. Pola tarde, o goteo de jornaleros que puideron ir traballar e que chegaron no autobús ao redor das 17.00 horas incrementouse. Pero ningún quixo falar sobre como viven eles esta situación.
En Castro, a maiores do piso en corentena, a empresa Surexport (con invernadoiros en Cospeito e Begonte), ten outros dous edificios nos que residen os temporeros, ademais dalgunha casa.
A algún se lle viu preparado coas maletas para coller o autobús e deixar Castro atrás. "é algo puntual, non é que estean a deixar o traballo. Algúns xa están de baixa porque acabaron o contrato o día 5 ou o 6", dixo o responsable da empresa, José Ángel Roca.
"Hai moita preocupación en Castro, pero nós de momento non tivemos menos xente", din no bar Sinde, o máis próximo ao edificio no que están os jornaleros illados.
"Nótase moito polas rúas. Hoxe houbo menos actividade", confirmou o rexedor de Castro de Rei.
