A pé DE Rúa

"O ruído do gas saíndo e o cheiro era tremendo. Foi todo un caos"

Os veciños sentiron incerteza, nervios e medo nunha hora de máxima tensión ata que se cortou a subministración
Vecinos desalojados, familiares y transeúntes, en la Rúa da Pravia. M. ROCA
photo_camera Vecinos desaloxados, familiares e transeúntes, na Rúa dá Pravia. M. ROCA

A madrugada do pasado luns será unha noite que moitos non esquezan. O incendio que calcinou a coñecida como casa das Maragatinas, na Rúa da Pravia, deixou unhas imaxes, uns sons e unhas sensacións que seguro quedaron gravadas nos presentes, sobre todo durante a primeira hora, tras o derrube da fachada do inmoble e ata que se procedeu ao corte da subministración de gas, sobre as 02.15 horas.

O forte ruído provocado ao caer a parede espertou a boa parte da veciñanza, que, ao saír a mirar polas súas fiestras xa puido ver os restos e a beirarrúa esnaquizada ou notar un forte cheiro a gas.

Ana María Rego, da tenda Confecciones Julio, chamou alertada ao seu fillo Julio Pontes tras notar "un cheiro a gas tremendo; aínda non había lume". "ía deitarme cando me chamou por teléfono, pero ouvina tan angustiada que saín escopeteado e xa notei un forte cheiro a gas e o ruído de que estaba a saír", recorda Xullo, á vez que narra a angustia de cando empezou a desaloxar o edificio, a uns metros do afectado, propiedade da familia e no que tamén viven os seus tíos.

"O que é inconcibible é que os bombeiros non poidan cortar o gas nunha situación así, que só poidan controlar que non se pase o lume a outros sitios", apuntaba con desasosego mentres o zumbido do gas consumíndose polo lume, que por momentos superaba en altura ao inmoble lindeiro, e o dos chorros de auga saíndo con gran potencia metíase nos oídos dos presentes. O son escoitábase, no medio do silencio da madrugada, en practicamente todo o centro urbano.

Os propios bombeiros explicaron este luns que eles teñen que esperar a que os técnicos do gas pechen as dúas chaves de paso porque "ou subministro está sectorizado en aneis e é complicado, non é só pechar unha chave". "Desde que falei con eles, tardaron dez minutos", explicou o xefe do parque vilalbés, Félix Carballeira.

A tensión tamén foi evidente entre os medios mobilizados, xa que o medo a que se orixinase un incendio, o cal finalmente se iniciou xusto cando estaban a sacar á xente, e que houbese unha segunda explosión era máis que palpable. Técnicos do 061, Protección Civil e Garda Civil funcionaron á perfección para evacuar a todos os veciños en apenas uns minutos. O lume pouco máis fixera que empezar cando xa estaban todos fose.

Moitos cualificaban o que estaba a ocorrer como "caos" e non se explicaban como pasara isto nunha casa deshabitada. Co susto aínda no corpo e os nervios aínda sen acougar, aos poucos fóronse retirando do lugar para intentar descansar acollidos en casas de amigos e familiares.

Comentarios