A calor pesa nas ás da parella de cigoñas que aniña na espadana da igrexa adxacente ao mosteiro de Ferreira de Pantón. O macho amaga unha e outra volta para lanzarse a coller unha corrente de aire no ceo, tan azul que semella a bóveda do Paraíso, pero aletea sen despegar as patas.
O sacerdote Ángel Vega leva máis de medio século misando no convento, polo que non se deixa impresionar pola insistencia do mercurio en elevar a niveis que provocarían a intervención se indicase temperaturas de débeda.
O sol quenta con rabia sobre a pedra do valado exterior do mosteiro, que serve ao cura para prender unha breve parolada que, dado o interese do rosario de anécdotas e apuntamentos histórico artísticos, acabará dando nunha pousada visita ao conxunto.
O relixioso sinala dúas columnas que forman parte do limiar de acceso ao adrio dende o século XVI. Unha columna está ben feita e coroada por unha Virxe co Salvador; a outra, está menos traballada e coroada por un adorno moi sinxelo. A diferenza, na súa apreciación, está en que «o poder espiritual segue con tempo, mentres que o poder material, remata».
Unha réplica dunha virxe do século XII viaxou dende Ferreira ata Nova York co gallo dunha exposición sobre o románico, segundo lembra o sacerdote Ángel Vega. O orixinal aparecera entre os muros do mosteiro, que é románico, aínda que alberga unhas tumbas góticas e está cuberto por un artesonado renacentista. Agora repousa a resgardo na parte do edificio na que viven as monxas.
PRACIDEZ NO CONVENTO
Fe tamén sabe moito do poder espiritual. Un bo día decidiu botarse fóra de Castro de Ribeiras de Lea e ingresar no cenobio de Ferreira de Pantón. «Os meus pais querían que fose ao centro de Santiago, onde tiña familia, pero eu quería campiño e silencio. Nas cidades non hai máis ca ruído e neste mosteiro durmo pracidamente dende as dez ata maitines, ás cinco da mañá», conta para resumir en tres oracións o seus máis de cincuenta anos no centro.
A relixiosa atende a venda de bolachas amendoadas, roscas e galletas con formas de bolboretas e corazóns de produción artesanal que se venden nun establecemento acaroado co claustro. Pouco para tras o mostrador, porque unha e outra vez acórdanselle encargas e recados que debe atender con premura.
Sor Fe semella un certo poder de omnipresenza porque o mesmo está na tenda de repostería que desaparece cara ao claustro prohibido a visitantes como se presenta no terzo da igrexa que se reserva ás relixosas para argallar en algo. Unha bule bule de simpatía explosiva.
A monxa non deixa lugar a dubidar que a súa vida está sendo como a da fundadora deste convento do Císter, dona Fronilde, filla dun conde de Lemos. A documentación explica que morreu en 1195 «chea de días e rebosante de méritos».
TRATO FAMILIAR
Ese poder espiritual debe de ser o que fai particulares os veciños de Pantón. O director do balneario e golf resort Oca Augas Santas, Lalo Crespo, apégase ao seu papel para enumerar as prestacións das instalacións nas que se aloxan 40.000 persoas en 105 habitacións ao ano e que el dirixe en Os Baños, non moi lonxe do cenobio de Ferreira de Pantón. Non ten problema en saírse do guión e desvelar que «o que diferenza a este hotel-balneario doutros é o trato que dispensa o persoal, que permite que funcione o boca a boca e que haxa moita xente que repita».
A nada que un se adentre na zona de piscinas, duchas e saunas atopará esa complicidade entre os empregados e o visitantes. As bromas soamente se interrompen con demostracións de cariño. A ourensá Concha Basalo repite por segundo ano «e penso volver porque aquí danche moito cariño, trátante como se foses da familia». «Mesmo me botei un noivo», chancea cando se lle achega o trintaneiro bilbaíno Daniel, unhas das 73 persoas que traballan no Augas Santas dende hai seis anos. «Hai que ter vocación porque estás continuamente en contacto coa xente», apunta, sinalando que a el non lle falta.
Moi perto está o seu concidadán José Muíños Feijoo -«nada que ver co presidente nin co das gasosas»-, que desexa engadir que a dotación tanto do balneario coma do hotel son «marabillosas, excepcionais». José fala en albornoz porque vén de mergullarse nos vasos dunhas augas que teñen virtudes medicinais, especialmente eficaces en caso de doenzas respiratorias e dermáticas. Nin Concha nin José probaron o golf na semana longa que levan gozando do hotel pantonés. No propio recinto dispoñen dun campiño para poder iniciarse e practicar, como comenta Rafael Sáez Díaz, xerente do campo que rexenta as cinco hectáreas de campo e arboreda natural nas que se pode practicar este deporte.
Rafael Sáez comenta que moitos dos 2.000 xogadores que deixan as súas pegadas na herba local son asturianos e portugueses. Ovetenses son María Teresa e Plácido, que botan catro días en Ferreira sen deixar nin o primeiro sen percorrer o campo de golf cos seus ferros. Plácido confesa que «cada vez que sobe a prima de risco eu recurto nun día as miñas vacacións».
María Teresa ri o comentario do compañeiro de xogo antes de aseverar que «vimos un par de veces ao ano porque valoramos a paisaxe, a tranquilidade e o ben coidado que está o campo».
O responsable desta dotación, que conta con 350 aboados e ofrece clases gratuítas para comezar a practicar, incide na idea. Sáez expresa a súa apreciación de que «a xente agradece que o campo é chan e suave, que estea integrado na mesma unidade co hotel e o balneario, co que tes que coller o coche unicamente se queres comer fóra ou visitar algún sitio», unha decisión na que inflúen «tanto o románico como a gastronomía».
viño. No eido do goce gastronómico, o viño fai unha achega decisiva. Esta fin de semana daráselle outro alento de ánimo coa feira local. A adega de Siós Casa Moreiras é unha das que vai estar presente no evento con cerca de 1.500 botellas que recollen unha parte dos 70.000 litros de mencía e 9.000 de godello que producen ao longo de cada ano. A materia prima da que parten sae das vides que cultivan en Amandi, Viladosouto e o propio Siós.
A singularidade desta firma é que foi fundada en 1692. Catro séculos máis tarde, continúan innovando. Aproveitarán a feira do viño para presentar novos viños e novas botellas.
Lucía Pérez animará a feira da Ribeira Sacra
A cantante Lucía Pérez recibiu a encarga de animar a Mostra de Viños da Ribeira Sacra en Pantón que se celebra esta fin de semana. Cantará na verbena de mañá, tras abrir a feira o secretario de Medio Rural, Tomás Fernández. O domingo seguirá soando a música con pasarrúas e verbena na que tocará a Poceiro Big Band.
