É PRECIPITADO augurar que goberno nos vén enriba, pero nestes días houbo xestos e decisións cargadas de significado. Nas comparecencias conxuntas que os socios mantiveron na última semana, antes e despois do anuncio de pacto, foi a alcaldesa, a socialista Lara Méndez, quen levou a dianteira nas respostas ás preguntas dos xornalistas, que poderían dar tanto ela como quen será o primeiro tenente de alcalde, o nacionalista Rubén Arroxo. A rexedora tamén asume desde este sábado toda a xestión municipal ata que, nas vindeiras semanas, o PSOE e o BNG distribúan entre os seus respectivos edís as competencias que cada partido acadou na negociación do pacto e se celebre o pleno de organización.
De momento, o BNG mantense nun discreto segundo plano, nunha actitude moi diferente á daquel primeiro bipartito do que se cumpren agora vinte anos, cando a primeira tenente de alcalde, a nacionalista Branca Rodríguez Pazos, pelexaba, sen demasiado éxito, a carón dun carismático José López Orozco que pronto demostrou a capacidade de fagocitación de propios e adversarios. Aos catro anos, o PSOE obtivo maioría absoluta e os nacionalistas reduciron a representación á metade. A estratexia non lle deu rédito ao BNG e por iso agora dá a sensación de que vai ao importante, a tomar o control canto antes das súas áreas. Sirva un exemplo: na mañá do venres, cando aínda non pasaran 24 horas do anuncio de acordo, o BNG xa trataba de saber como quedaban asuntos como o San Froilán.
No bipartito de 1999, como no de 2011, que foi moito máis breve porque o BNG rompeuno aos dezasete meses debido ás investigacións por corrupción dos anteriores gobernos socialistas, a xestión dos nacionalistas non foi mala. Do primeiro bipartito lémbrase o bo facer de Fernando Blanco na área económica tras recibir un Concello bastante endebedado e o BNG sostén que a estrutura actual dos servizos sociais municipais é a que deixou Pazos. Como lle pasa case a calquera goberno, a aquel tampouco lle faltaron polémicas. Unha foi o convenio que Blanco firmara con Eroski para que a firma comercial construíra As Termas a cambio de derrubar o que quedaba do vello matadoiro de Frigsa e de facer novas dotacións no lugar. Fora sonada tamén a privatización do coidado dos xardíns que fixera
Marcos Cela.
A vantaxe do BNG no 99 é que os seus concelleiros levaban anos séndoo, fronte a un grupo socialista máis inexperto. No bipartito que vén hai experiencia nos dous bandos, aínda que o coñecemento é moito maior por parte do PSOE porque vén de gobernar. Viuse nas negociacións e con toda seguridade Méndez sacará partido diso. Porén, o BNG ten ben aprendida a lección de que tan importante como xestionar é comunicar. Xa o demostrou no último bipartito, cando, se non había ningún tema das súas áreas en xunta de goberno do que informar na rolda de prensa posterior co PSOE, preparaba e informaba doutro. Socios si, pero a vaquiña polo que vale, dicía Orozco.