Resulta curioso ver como os partidos políticos entran nunha carreira por ver quen queda mellor ante os cidadáns. Alomenos de palabra. Están de moda –benvida sexa– as comunicacións da cidade e da provincia. A falta ou a insuficiencia delas, máis ben. Estano porque se acaban de presentar os Orzamentos do Estado e da Xunta e as forzas políticas –as que gobernan e as que non– poden facer emendas para melloralos. E estano tamén porque semella que a conta atrás para as eleccións municipais abriu unha especie de veda para facer reivindicacións.
Hai unha semana o BNG saíu á rúa para pedir máis conexións ferroviarias, especialmente de media e de curta distancia, porque non todo é ir a Madrid e as primerias son fundamentais para facilitárllela vida, o traballo e o negocio aos cidadáns, din.
Non morreron de éxito os nacionalistas con esta manifestación, que chegou despois de meses de recollida de sinaturas e outras accións reivindicativas a favor do tren. Non axudaron a data, un venres de outubro ás oito da tarde, e a climatoloxía, con auga caendo a caldeiros, pero semella que os convocantes pincharon tamén á hora de mobilizar sequera a súa parroquia.
PSOE e PP ven hipocrisía do BNG, un por non apoiar o "maior gasto da historia" e outro por non rexeitar un diñeiro "insuficiente"
Na manifestación apareceu, baixo un paraugas coas cores e as siglas do PP, a súa aspirante á alcaldía, Elena Candia, e algún membro máis do partido. A candidata non entende como é o BNG quen está á fronte desta demanda. Explicáronllo os nacionalistas, cando lembraron a histórica falta de investimentos nas infraestruturas da provincia durante Gobernos do PSOE e do PP. Os nacionalistas falan dende a cómoda oposición e dende a hipócrita abstención aos Orzamentos, opinan socialistas e populares. Os primeiros cren que é así porque o BNG non apoia un nivel de investimentos no tren que nunca ata agora se vira. E os segundos, porque non din non a un gasto insuficiente.
Pero non hai como que se aproximen unhas eleccións para que os partidos cambien o paso. A alcaldesa mesmamente, que esta semana defendeu que onde hai que mobilizarse é nos despachos –irrebatible– para despois matizar que iso non exclúe de presionar na rúa nun determinado momento se as condicións así o esixen.