"Eurovisión foi un regalo, pero aínda o é máis seguir nos escenarios"

Dende a tranquilidade da súa casa, Lucía Pérez non perdeu detalle o pasado sábado do festival de Eurovisión celebrado en Rotterdam, unha cita que para ela sempre resulta "moi emocionante". Dez anos atrás, a cantante do Incio converteuse na primeira galega en representar a España neste festival, un fito histórico do que garda bos recordos. "Foi unha experiencia moi positiva. O maior triunfo de todo isto é poder seguir estando enriba dos escenarios. Eurovisión foi un regalo, pero máis regalo é aínda seguir aí", asegura.

O 14 de maio do 2011, Lucía Pérez defendeu en Düsseldorf (Alemaña) ¡Que me quiten lo bailao!, nunha actuación que centos de veciños seguiron a través dunha gran pantalla no Incio, orgullosos da súa paisana. "Aínda agora vexo fotos e é emocionante ver á túa xente con tanta ilusión", di.

Por aquel entón, Lucía Pérez tiña só 25 anos, pero contaba xa cunha longa traxectoria sobre os escenarios e unha experiencia previa no festival de Viña del Mar. Esa bagaxe, unida a moitos ensaios, fixeron que se atopase "moi a gusto, convencida de que o tiña que facer ben e o ía facer ben. Esa era a miña meta". E así foi, malia que o resultado non acompañou (posto 23 de 25), o que non impediu que levase unha grande ovación.

Coa perspectiva que dá o tempo, confesa que, se fora hoxe, introduciría algúns cambios. En concreto, "tería moita máis presenza nas decisións que se tomaron, por exemplo, en canto á posta en escena». A canción elixida non era, a priori, a súa favorita, pero Lucía Pérez decidiu enfrontarse a ela co consello que lle deu o seu produtor, Chema Purón: "Aproveitar ao máximo a oportunidade e, sobre todo, desfrutala. E así o fixen".

"Eu sempre digo que ao final as cousas pasan por algo. Esa canción abriume portas a un público infantil", comenta a artista, quen fala con cariño dun tema que se volveu "moi popular". "Hoxe en día segue presente en todas as festas eurovisivas, é unha canción que segue cantando e bailando toda a xente e iso é moi bonito".

PÚBLICO FIEL. Lucía Pérez opina que o futuro dun cantante tras o paso por este festival depende do "enfoque" que lle dea cada un. "No meu caso abriume moitas portas. Cantei en lugares que na vida puidera imaxinar, como Rotterdam ou Helsinki. O público eurofan, que é moi fiel, séguete mantendo no tempo e iso é marabilloso", reflexiona a intérprete, convencida de que tamén será "positivísimo para a carreira" de Blas Cantó.

Cousas da vida, o grupo Auryn, do que formou parte o representante de España neste último festival, foi un dos competidores de Lucía Pérez na selección celebrada hai dez anos para acudir a Eurovisión, unha casualidade que a cantante quixo lembrar nas súas redes para mandarlle "toda a enerxía". "É un artista que tiña moitas gañas de ir a Eurovisión e alégrome moito", afirma Lucía, quen loa a interpretación de Blas Cantó malia que, ao seu modo de ver, a canción non axudou moito.

Persoalmente, recoñece que a súa favorita era Francia e que se sorprendeu coa vitoria de Italia, se ben valora o feito de que gañara un tema "cun rock&roll ben forte" porque, ao final, "ábrese o abanico". "Non hai canción eurovisiva ou non eurovisiva; hai boas cancións", conclúe Lucía Pérez, quen ten por diante un intenso verán de traballo. Nuns días comezará a gravar a terceira tempada de A liga dos cantantes extraordinarios na TVG mentres prepara nova canción e concertos que a levarán por lugares como Poio, Ferrol ou Madrid porque, como ela di, "as nosas almas" necesitan música.