Verbena veneciana no xardín da viúva

O alcalde Lorenzo Vázquez encargoulle aos ramistas Antonio Soto e Jacobo Rodríguez a organización dunhas festas que fixeron historia e que terminaron cun evento na casa da viúva de Benito Soto
Grupo de persoas en Chantada. ARQUIVO PARDO
photo_camera Grupo de persoas en Chantada. ARQUIVO PARDO

PARA O NOVO alcalde Lorenzo Vázquez Mancedo as Festas Patronais de Chantada de 1920 —do 21 ao 24 de agosto— quedarían nos anais históricos por ser organizadas cun inusitado esplendor, tanto polas autoridades presentes como pola reportaxe fotográfica que realizou un xornalista da revista Vida Galega.

Vida Galega
As primeiras imaxes do evento
A publicación de Vida Galega supuxo a primeira plasmación en imaxes do festexo. Jaime Solá, director da revista, buscou aloxamento na vila e tivo como asiduos acompañantes a Pepe Costas Figueiras "escritor bravío e sincero" e a Antonio Vázquez Campo "atildado publicista".

CHANTADA FIESTAS 1920 FOTOS

O rexedor confiou nesta ocasión como ramistas a Antonio Soto Lemos e Jacobo Rodríguez Osorio (futuro alcalde en 1927). Así, os festexos terminaron "cunha verbena á veneciana nos xardíns da casa da respectable e distinguida Sra. Viúva do rico banqueiro D. Benito de Soto (q.e.p.d.), cuxas preciosas fillas fixeron as honras coa distinción que as caracteriza, onde señoritas de Chantada e varias forasteiras acudiran ás festas, lucindo fermosos mantóns de Manila, amenizando a verbena a banda do Rexemento de Infantería de Zamora".

Ás doce da mañá, tras explotar no ceo cen bombas, o repenique xeral de campás anunciou o comezo dos festexos. Ás dúas bandas sumábanselle tamén os gaiteiros Os Trintas que tocarían polas rúas e concertos na Praza da Constitución, onde a partir das seis e media comezaba o paseo de moda e ás dez o tradicional Folión de Carros.

Ás seis da mañá do domingo 22, os tambores e cornetas das bandas tocaban dianas e alboradas. Chegaron en dous automóbiles distintas autoridades: o Bispo de Lugo, Plácido Ángel Rey Lemos; o presidente da Deputación, José Benito Pardo; o gobernador civil, Eduardo Garrido; o secretario do Concello de Lugo, Pardo Pallín, e o director do xornal A Voz da Verdade, Julio Pérez Guerra.

A misa de campaña cantada por un orfeón de Pontevedra acompañados da orquestra, celebrouse ás once, "concorreu inmenso xentío, achándose a Praza da Constitución, na que se levantou previamente un artístico altar, abarrotada de xente á vida de escoitar ao elocuente orador sacro Monseñor Emilio Álvarez Martínez, Camareiro Secreto de S.S. e Capelán de honra da R. Casa, ocupando a Sacra Cátedra o Sr. Bispo e oficiando o Beneficiado desta Basílica Antonio Goyanes".

División
Verbenas segundo a clase social
O relixioso e o pagán vivían en confraternidade pero había normas non escritas onde os estratos sociais estaban xerarquizados e dividían a poboación en dúas verbenas: unha para a alta burguesía e outras para o populacho.


RECOÑECEMENTO. Terminados os actos procedeuse polo gobernador á imposición "da Cruz de Beneficencia de 1ª clase, ao párroco de Argozón Benigno Ledo González —pola súa actuación na epidemia gripal de 1918—, durante cuxo acto varios fotógrafos apuntaron os obxectivos das súas máquinas ao emocionado sacerdote, que deu as grazas a todos os que coadxuvaran a que lle honrasen con tal distinción e especialmente aos seus fregueses por regalarlle a medio de subscrición popular as insignias".

Ás tres da tarde organizouse a procesión que "percorreu as rúas do pobo engalanadas primorosamente con tres artísticos arcos e na que figuraban varias imaxes e estandartes de diferentes Confrarías, sendo presidida polo prelado, o gobernador e as autoridades locais. As bandas de Zamora e dos Exploradores de Pontevedra, executaron durante o percorrido varias melodías que foron a admiración do inmenso e abigarrado xentío; ao paso do prelado varios nenos lanzaron poesías desde as tribunas".

Ás seis realizouse pola Alameda o paseo de moda e ás dez "verbena á veneciana na Praza da Constitución composta de varias pirámides formadas por milleiros de farois de cores, na que se elevarán multitude de globos grotescos, lumes de lucería e terminará coa primeira sesión de fogos de artificio". O luns 23 ás oito "centenar de bombas e dianas das bandas, ás dez misa do Ramo, ás doce concerto, pola tarde carreira de cintas dacabalo na Costaña e Praza de Santa Ana, paseo de moda pola rúa enxeñeiro Hernández e Costaña, repetindo pola noite os fogos artificiais".

ÚLTIMO DÍA. O martes 24, durante todo o día "entretiveron aos concorrentes á festa, divertidas cucañas, e ás cinco da tarde xogaron un partido de balompé os Exploradores, realizouse unha Festa escultista na que confraternizaron as tropas dos Exploradores de España, Pontevedra e Chantada", acabando cunha verbena nos xardíns da viúva do banqueiro e partindo o xornalista Jaime Solá coas placas fotográficas gardadas na súa maleta para publicar na súa revista Vida Galega.

Para o xentío
Un servizo de bus a prezo reducido
No programa non faltaron un novenario, actos nas sociedades recreativas e medidas especiais para trasladar á xente.

Misas
O 13 de agosto de 1920 unha salva de bombas anunciou o comezo do novenario cun coro a cargo de María Soto Lemos.

Sociedades
As sociedades de recreo organizaron festas obsequio aos forasteiros.

Transporte
Durante os festexos a empresa Transportes Automóbiles de Chantada (S.A.) e A Vivariense estableceron servizos especiais de viaxeiros a Lugo e Ourense a prezos moi reducidos.

Comentarios