A morte ten tirón ou, cando menos, os lugueses responderon onte á chamada da parca, da señora da gadaña, da dama branca, da bicha... todas elas protagonistas da exposición ‘73x73x273. A irmá do soño’, que foi inaugurada onte na capela de Santa María. Non houbo laios nin renxer de dentes, senón expectación ante a obra de autores como Antón Lamazares, Mónica Alonso, Roberto González, Ramón Conde ou Ignacio Pardo.
‘A irmá do soño’, mostra nacida da colaboración entre a Universidade de Santiago e o Centro de Artesanía e Deseño (Centrad) da Deputación de Lugo, é pintura, escultura e fotografía, pero tamén é videocreación, collage dixital e instalación, nunha escolma de distintas técnicas.
Contou onte Fátima Otero, comisaria da exposición, que a idea inicial non foi outra que a de «poner luz a la muerte, que en el siglo XX y XXI ha pasado a convertirse en tabú».
A escolla dos 27 artistas que expoñen as súas obras en Santa María vai desde autores que abordan os rituais de sangue e poder a outros que se achegan ao fenómeno dun xeito «más soslayado», dixo Fátima Otero.
Esta comisaria, que compartiu tarefa con Cristina Carballedo, subliñou que se trata dunhas visións sobre o fatal desenlace que ofrecen un resultado «nada macabro» e que compoñen unha mostra «inédita» en Galicia, que iniciu andadura o día da Candelaria en Santiago e que chega «a la ciudad del Sacramento en pleno tiempo de Cuaresma, que es el de la reflexión sobre la muerte». Citou, antes de rematar a Heidegger: «Vivir mata, pero, mientras tanto, vivamos la vida».
O presidente da Deputación, José Ramón Gómez Besteiro, e o vicerreitor de coordinación do Campus de Lugo da Universidade de Santiago, Pedro García Herradón, coincidiron en que é en tempos difíciles como os actuais cando as institucións deben darlle un pulo ás actividades culturais.
Asistiron, asemade, á inauguración de Santa María, algúns dos artistas cuxas obras forman parte de ‘73x73x273’, como Ramón Conde, Roberto González, Paco Pestana, Christian Villamide, Fernando Yáñez ou Montse Rego.
