Por aquilo de que a festa é máis festa se está chea a cesta!

HOXE QUEDARON moi cedo porque había xuntanza de toda a familia. Mesmo Lugh e os dous nenos da Vanesa e o Peludeciño veñen connosco-Onde deixaran o can?-Nas Arieiras, onda Reborita. Alí pásao de medo cos outros cans e coas galiñas da miña consogra.-Supoño que as galiñas non o pasarán tan ben con Lugh.-E por que non? Corren todo o día polo cercado e logo poñen uns ovos vitaminados que nin chourizo precisan. Ademais fan quendas pra non cansar. Corres ti e pico eu. E así.-Xa vexo. O que se di unha granxa organizada.-Si, aínda que o ano que vén pensamos levalo a un hotel para animais que vai inaugurar a nosa amiga Tatiana. Teñen previsto durmir na compaña dos cans e outros luxos semellantes, tantos que a Filo quere que vaia eu de cliente a probalos.-Abofé!-Xa o decidirei. Se cadra melloran as condicións da pensión onde paramos!Damos unha volta polas antigüidades e o San Froilán tecedeiro antes de que comecen a aparecer os grupos que participan na mostra de música tradicional e que enchen de aires galegos toda a cidade.-Eu non entendo como lles poden gustar a algúns os berros que teñen hoxe por música eses grupos que dende o comezo ata o remate parece que che están e regañar, pois se non aldraxan ao teu pai, vilipendian á túa nai.-Sonche modas -alixeira a Filo.-Pois xa se podían meter a moda pola canle de Isabel II.-Ves? Xa estás ti a barbarizar coma eles!Logo de facer unha ringleira de moito pendello, conseguen o agasallo de El Progreso dentro da súa promoción 'Lugo quérote tanto!', que o xornal tiña disposta na Praza, non sen escoitar algunha reticencia por parte de Pelúdez.-Son a única persona que é tan vella como o xornal. Levo colaborando con eles dende 1908. Deixeime convidar a cienfalópodo por todos cantos redactores houbo alí...-E con iso, que queres dicir?-Non sei, que me deberían propoñer prá Medalla ao Mérito no Traballo.-Satamente! Coma non sexa ao Mérito no Descanso!Saíndo da Porta do Bispo Aguirre, a man esquerda, un home pinta sobre a calzada a reprodución da estatua de San Froilán que hai na capela dedicada ao santo dentro da catedral e que algúns atribúen a Francisco de Moure.O debuxo é tan realista e está feito con tanta perspectiva, que o Pelúdez dálle voltas ao redor para admiralo ben, e logo de moito pensar, di a todos.-Despois dirán que a natureza é sabia. Pois eu non lle vexo a sapiencia por ningures!_-Que dis, papaíño? -protesta o fillo, alporizado polo que acaba de escoitar -. Pero se é un debuxo fenomenal, feito sen medios, en moi poucas horas e na metade da rúa!-Pois precisamente por iso _ reafírmase o home-. Se a natureza fose sabia, só chovería ao redor do debuxo e non o estragaría como vai facer nada máis pinguen catro gotas na próxima semana, que seica vén metida en augas.-Uff! -bufa a Filo-. Menos mal! Xa crin que perderas a túa sensibilidade artística, que non sendo moita, alomenos sempre che serviu pra destinguir un Laxeiro dun Colmeiro.-E aínda máis! Cando vou polo río endexamais trabuco un ameneiro cun bidueiro.-Anda, pasa; que contigo hai que ter a pacencia do Seantojó.O festeiro tira do peto un euro e disponse a deixarlle a moeda ao artista, non sen antes dicirlle:-Mira pra quen cho dá!E o home queda coa cara de Pelúdez sen saber moi ben o que vén de escoitar.De seguido, o paterfamilias fálalle na orella á consogra.-E logo, Reborita, xa que hoxe estamos no Domingo das Mozas, non lle acaería ben un convite nas casetas, ou onde lle pete, por aquilo de que a festa é máis festa se está chea a cesta?-Non.-Ai, ho! É vostede ben desagradábel! Máis que Reborita das Arieiras, deberiamola chamar Desaborida dos Arenais.Lonxe de enfurruñar, a muller bota a rir e di:-Xa viña preparada, ho! Un día coma hoxe corre da nosa conta. Verdade, Vanesa e Filomena?E as dúas mulleres ollan pra ela, torcen o fuciño e borboriñan:-Se non queda outro remedio...!Vivan as festas!