Marx ten a resposta

Na nosa sociedade hai persoas dispostas a desatar unha onda de odio e violencia con calquera pretexto, como unha intervención abusiva da policía ou a trivialidade do triunfo ou a derrota do equipo local en competición deportiva. Moitos cren que estes feitos anuncian a crise final do sistema capitalista, aínda que eu dubídoo porque o sistema alternativo, o comunismo, derrubouse definitivamente. Con todo, Marx está máis vixente que nunca e axúdanos a explicar esta situación. El falou do ‘lumpemproletariado’ como un grupo degradado que adoita vivir á marxe da legalidade e sen conciencia de clase, polo que nin sequera está interesado na revolución. En Inglaterra estamos máis ben ante episodios de vandalismo e non de protesta contra o racismo ou os recortes en programas sociais; de feito, os delincuentes concentráronse no saqueo de tendas de electrodomésticos e roupa cara. Como xa dixera o ideólogo marxista, nada hai na súa actuación que aspire ao ben común, senón máis ben a satisfacer o seu desexo de certos produtos de consumo. Seguramente nin participan nas eleccións, nin noutras actividades comunitarias, máis aló do consumo de alcol ou drogas e a pertenza a tribos ou bandas urbanas. As grandes cidades inglesas, como outras en Europa, están rodeadas de barrios de vivendas sociais onde dependen dos subsidios estatais para saír adiante. As esperanzas desta poboación de reintegrarse á sociedade son mínimas, pois a súa preparación é escasa e os problemas de conduta ou saúde que arrastran fan inviable que consigan un posto de traballo, sendo rechamante o alto número de pais adolescentes. Precisamente o primeiro morto era un mozo de vinte e nove anos que xa tiña catro fillos ao seu cargo; sen oficio coñecido, é máis que probable que esa familia dependese da axuda do Estado e de actividades da economía sumerxida, tal vez ilegais. Por se o problema non fose xa bastante grave, unha pequena parte dos inmigrantes teñen engrosado as filas da marxinalidade, motivo polo cal mestúrase esta problemática coa racial, especialmente cando os sucesos se producen en barrios nos que son maioría os estranxeiros. Neste caso, con todo, ás veces hai unha ideoloxía que soporta a rebeldía, sobre todo entre algúns grupos islamitas que non teñen reparo en recoñecer que a súa meta é a destrución de Gran Bretaña; un paradoxo, se temos en conta que moitos tamén están cobrando subsidios como refuxiados políticos. O Estado terá que afanarse en solucionar o problema, sen suprimir repentinamente as axudas, co pretexto da crise económica, pero tampouco seguindo a repartir cheques para comprar unha precaria paz social, porque nese caso estaríase a atallar un cancro cunha simple aspirina. España, toma nota.

REBULIR

Comentarios