Golpe de Estado

Golpe de estado, eleccións antidemocráticas, presidente ilexítimo, lexitimidade do exército, referendo ilegal, reforma constitucional... a literatura xornalística a respecto da lexitimidade, ou non, do poder déixame decote perplexa.

Xa non creo nada e a sombra da sospeita é a peor inimiga dun dos piares básicos do xornalismo: a credibilidade. Vexo a foto co rostro estragadiño de Isis Obed Murillo no aeroporto de Tegucigalpa e resoan as palabras do cardeal Óscar Rodríguez, advertindo a Zelaya, presidente hondureño, de que non regrese ao país para ''evitar un baño de sangue''.

E fico pampa. E escoito a numerosos contertulios darlle a volta aos nomes e aos feitos, e como os silencios xustifican o sangue e as armas do exército contra a poboación. Escoito cuestionar se o de Micheletti é ou non un golpe de estado e non saio do meu asombro.

Ata que leo ao xornalista Pablo Ordaz : ''Pero si é un golpe de Estado, claro que é un golpe de Estado. Se isto non fose un golpe de Estado, Micheletti non estaría sentado agora na Casa Presidencial, o corpo de Isis non estaría tendido na morgue do Hospital Escola e esta crónica non tería que estarse escribindo en medio dun toque de queda''. Así, cruamente, sen máis requintada interpretación pseudopolítica.