Alfonso Blanco, en el juzgado: "Non lle teño medo a el nin a ninguén"

El coordinador de Xermolos acudió a declarar a Vilalba, donde ratificó que no recordaba lo sucedido. "Non amaño nada", asegura en su explicación de no querer presentar una denuncia
Blanco, ante el juzgado
photo_camera Blanco, ante el juzgado

El coordinador de Xermolos y cura de varias parroquias de Guitiriz, Alfonso Blanco Torrado, acudía ayer al juzgado de Vilalba a prestar declaración por lo ocurrido el pasado 14 de marzo, cuando un vecino de Santa Locaia, a cuya casa había ido a comer, presuntamente lo drogó con ansiolíticos. El párroco certificó su deseo de no denunciar a J.J.B.L., de 43 años, "porque non amaño nada cunha denuncia particular", además de asegurar que, pese a lo ocurrido, "non lle teño medo, nunca llo tiven, e non llo teño a ninguén porque creo que todo o mundo ten boa intención".

Blanco, que asegura no recordar nada de lo sucedido ese día, mantuvo así el que ha sido su mensaje desde que recuperó la consciencia en el Hula, donde recibía el alta el martes. Atribuye lo ocurrido a un accidente y recuerda que vive "a ras de chan, e sei que hoxe hai moitas familias que sofren cada día excesos de consumo e para elas é un drama". Ante esta realidad, defiende que "o que temos que facer é unirnos as asociacións e os cidadáns para crear saúde", y pone como ejemplo Pardiñas, donde "o importante é a ledicia ou a creatividade que alí se xera".

Entre las cuestiones a las que tuvo que responder figura el tiempo que hacía que conocía al acusado, que permanece en prisión sin fianza, acusado de un delito de homicidio en grado de tentativa y robo. "Coñézoo dende a adolescencia, porque xa lle dera clase no instituto", explica el párroco, que recuerda que también lo acompañó al seminario y lo apoyó al entrar en Proyecto Hombre, al hacer servicios sociales para evitar la cárcel o en el trance de perder a su madre: "Creo que foi positivo que estivese comigo, porque creo que lle axudei a superar a situación".

Alfonso Blanco también certifica su deseo de seguir manteniendo la misma línea de trabajo, ya que considera que la función de una asociación juvenil como Xermolos "é acompañar a mocidade en todas as inquedanzas e problemas, porque todos podemos botar unha man e axudar".

"Penso seguir dedicándome ao mesmo", ratificó, insistiendo en que "sempre hai unha tensión entre a harmonía e a violencia, e hai que escoller un lado ou outro, ese é o compromiso de cada persoa, porque a violencia non é só unha guerra, non respectar a outra persoa tamén é violencia".

VIDA NORMAL. Alfonso Blanco recupera poco a poco su ritmo de trabajo habitual. No imparte clase en el IES Poeta Díaz Castro, aunque sí ha ido a hablar con los alumnos de su tutoría y pretende "seguir indo nos recreos, para apoialos e axudalos a seguir descubrindo a Díaz Castro". Tampoco ha renunciado a su trabajo pastoral, mostrando su agradecimiento a aquellos que se han brindado a ayudarle: "Ofrecéronseme curas de tres dióceses e aínda hoxe un catequista".

"Quero reunirme parroquia por parroquia coa xente e marcar un futuro para non ter que ir tanto e que haxa voluntarios para seguir desenvolvendo a vida da comunidade e que así se manteña vivo o lume da parroquia que nos deixaron os antepasados, máis alá de dicir misa".

Comentarios