Volver a conducir sin miedos

El miedo al volante tiene nombre. Se le llama amaxofobia

Rocío Llenderorozas, monitora, y Lucía Rodríguez-Lorasque. J. VÁZQUEZ
photo_camera Rocío Llenderorozas, monitora, y Lucía Rodríguez-Lorasque. J. VÁZQUEZ

Lo que le pasó a Rocío Llenderrozas, una de las monitoras de la autoescuela Europa, no es fácil de racionalizar. Se sacó el carné con 18 años, deseosa de coger el coche y hacerse independiente, le encantaba conducir y decidió hacerse monitora de autoescuela.

Ella -que disfrutaba poniéndose al volante- nunca se le había pasado por la cabeza que un buen día o dos o tres o más acabaría teniendo un miedo que pronto se transformaría en pánico a conducir. Tal era la situación que, incluso, cuando daba la clase práctica con los aprendices disimulaba lo que podía para no hacerles ver el miedo que pasaba en cuanto el coche dejaba la ciudad y se metía en carretera.

La situación llegó a tal punto que ella misma reconoció que le hacía falta ayuda y decidió recurrir al señor Google. Ahí dio su primer paso para vencer el miedo a conducir que nunca se imaginó que podría llegar a sufrir.

"Cando empecei a sentir medo a conducir xa levaba once anos co carné indo co meu coche a todos os lados pero, de súpeto, empecei a ter medo a cruzar pontes, dar curvas... Reparaba no estado da calzada e imaxinaba que podía ter un accidente. Entrábanme suores, tembraba, sentía moito descontrol e moita inseguridade. Ao final, por non pasar por todo iso, xa deixei de conducir por estradas. Se non podía evitalas, iba a 50 en sitios onde antes iba a 100. Teño chegado a parar no arcén catro veces nunha mesma recta para apartar dos coches! Ao final, xa cheguei a pensar que non podía levar o coche polo perigo que supoñía esa maneira miña de conducir co medo que tiña", explica Rocío.

Decidió contarlo a quienes la rodeaban y se encontró con otra piedra más en el camino: la de la incomprensión. "Dixéronme de todo: que me faltaban quilómetros por andar, algúns ríanse e non me crían... Ao final, todo isto xérache impotencia, frustración e inseguridade. E moito máis no meu caso cando iba a dedicarme a ensinar a conducir aos demais!", cuenta la monitora.

TERAPIA. Google le dio nombre al miedo que Rocío tenía. Era amaxofobia. A su vez, vio que solo en Madrid y Barcelona se organizaban cursos para vencer este miedo y, sin dudarlo, se apuntó al de Madrid.

"Foi o mellor que puiden facer. Alí aprendín técnicas de relaxación para evadir a mente mentres vou conducindo e quitarme eses pensamentos da cabeza. Unha delas é a chamada técnica Tapping, que consiste en ir tocando (neste caso, mentalmente) determinados puntos do teu corpo e repetindo unha mesma frase ata que aburres e a propia mente salta para outro pensamento. Dese xeito, consigues deixar de poñer atención a un problema e obrígaste a pensar noutras cousas", indica.

La técnica Tapping ayuda a controlar estos temores reemplazando los sentimientos negativos por otros

Poco a poco, fue poniendo en práctica esta técnica y otras y logró olvidarse de esas ideas obsesivas que la asaltaban al volante hasta el punto de invalidarla para conducir. Pese a todo lo pasado, siempre tuvo algo claro: que no dejaría su profesión de monitora.

"Creo que isto mesmo foi o que me axudou a tirar para adiante e buscar unha saída. A experiencia foi tamén unha aprendizaxe de vida porque aprendín que, en vez de estar buscando a causa de todo isto (derivada dunha tempada de estrés prolongado), é máis importante centrarse nas solucións dos problemas. Tamén vin que alí, no curso, había máis casos como o meu e que non era a única", dice.

Uno de los perfiles de conductores con miedo es el de mujeres, de más de 55, que tras sacarse el carné en la veintena y casarse, se muchos años de copiloto

Tras pasar por todo esto, Rocío comenzó a dar cursos para vencer el miedo al volante en la autoescuela Europa, donde trabaja. "Moita da xente que vén facer o curso, acábase recoñecendo na miña historia cando llela conto e, ao mesmo tempo, empezan a recuperar a confianza en conducir", asegura Rocío.

El curso para vencer el miedo a conducir consiste solo en clases prácticas ya que se trata siempre de gente que ya tiene el carné y que, por un motivo u otro, perdió la confianza al volante. El número de horas depende de cómo vaya evolucionando el alumno.

Es mucho mayor la cifra de mujeres que de hombres. Lo que Rocío explica diciendo que "as mulleres somos máis valentes cós homes á hora de contar as cousas; nós contámolo e eles van ao práctico, collen un taxi e calan todo".

Comentarios