Que sente tras ser uns dos galardoados co premio Lucenses do Ano 2020?
Representa para min unha emoción moi grande, porque o meu enfoque vital e profesional sempre foi lucense. Teño un sentimento de identidade lucense moi grande, entón penso que poucos recoñecementos me poderían facer máis ilusión que este. Lucense é unha palabra coa que me identifico totalmente, polo que todo encaixa nese senso.
Na súa opinión, cales foron os parámetros que marcaron a súa selección como Lucense do Ano?
Se miras a miña traxectoria vital e profesional, a pesares de estar 11 anos lonxe de Lugo, sempre mirei cara Lugo. Especialmente desde que volvín no 2015, traballo con e por Lugo o cen por cen como profesional do turismo. Apostei de xeito moi forte e decidido por Lugo, cando pola miña profesión podía abrirme a Galicia, pero decidín voluntariamente enfocarme cara Lugo, porque sempre tiven gañas de aportar e sumar para que a provincia creza e mellore na miña área de influencia patrimonial, cultural, ambiental e sentimental. Todos os meus proxectos parten desde os sentimentos e traballo bastante a psicoloxía neles.
Por que decidiu encamiñar a súa traxectoria profesional integramente ao turismo? Estudei o bacharelato de Ciencias, pero dinme conta de que non quería adicar a miña vida a ese eido. Entón, en segundo de bacharelato descubrín a carreira de Turismo. Desde cativiño fun consciente do gran potencial de Lugo e quería axudar a poñer en valor a miña provincia. En realidade, case estudei Turismo pola miña cidade, e tamén sempre me gustou viaxar, os idiomas, que se me dan bastante ben... Todas estas aptitudes eran axeitadas para esta profesión. Foi un acerto elixir este oficio. Un acerto inesperado, e así levo os derradeiros 18 anos da miña vida.
''Ser Lucense do Ano 2020 é para min unha emoción moi grande. Poucos premios me poen facer máis ilusión que este'', sinala
Como persoa proactiva e un dos animadores culturais máis notables de Lugo, cales son os seus próximos proxectos profesionais?
O proxecto fundamental é Guido Guía, como proxecto turístico e comunitario, porque fago moitas cousas coa comunidade local. Vai ser o centro da miña vida profesional durante moitos anos máis. ‘Os paseos polo Lugo menos coñecido’ tiveron moito éxito e foi unha sorpresa que as institucións contasen comigo. Grazas a esta actividade puxéronse en contacto comigo moitos concellos para que fixera o proxecto ‘Xornadas viaxeiras descubrindo Lugo’ noutras poboacións da provincia. A posibilidade que me abriron o ano pasado como profesor titor na Uned de Lugo, foi marabilloso, porque quero abrir o meu proxecto para, dalgún xeito, arrastrar a máis profesionais para que se animen co turismo e co desenvolvemento deste sector en Lugo. A Uned foi un agasallo, porque é una institución que me permite complementar e desenvolver unha tarefa formativa.
Cal foi o motivo que o levou a deixar Lugo durante 11 anos?
Tivo moito que ver ser fillo e neto de persoas emigrantes. Tres dos meus avós migraron á Arxentina. Meu pai naceu alí e logo foi un dos emigrantes retornados. Sempre me gustou viaxar. Deste xeito, aos 18 anos collín o meu primeiro interraíl, que repetín ata en tres ocasións, e a logo marchei de Lugo a facer un Erasmus a Téramo, en Italia, un pobo moi semellante a Lugo. O ano seguinte concedéronme unha beca Leonardo, e traballei catro meses no museo de Benjamin Franklyn en Londres. Logo estiven traballando 3 años no Cetur, en Santiago, como coordinador dos observatorios turísticos de Santiago e Lugo. Seguín a miña viaxe cun máster en Xestión de Paisaxes Culturais da Universidade Jean Monnet de Saint-Etienne. En total foron case dous anos e medio de estancia en Francia, Italia e Alemania.
''Tódas as administracións deberían traballar máis unidas para defender o turismo de Lugo'', apunta
Vostede é un gran defensor do patrimonio histórico, cultural e medioambiental da provincia de Lugo. Cree que os lucenses son conscientes do patrimonio que teñen a carón da casa?
Defintivamente, creo que non somos conscientes de vivir nun espazo tan rico. Pero tamén estou seguro de que o turismo de proximidades vaise manter como tendencia como fixo tralo confinamento, A pandemia acelerou o proceso de darnos conta do importante que é a nosa contorna e valorala. Gustaríame que os meus veciños se decataran do verdadeiro patrimonio que nos rodea, dos lugares naturais e sobre todo nun lugar como Lugo, que ten unha riqueza natural da que non nos damos conta os lucenses. Cando viaxamos a outras provincias ou países, percatámonos da sorte de vivir nun espazo tan rico en natureza, en saúde e en osíxeno, sobre todo. Temos que apostar porque Lugo creza como cidade turística, por todos os valores que posúe. A gran materia pendente de Lugo é que non valoramos nin nunha décima parte do que merece o patrimonio arqueolóxico. O potencial da provincia é moito maior do que se expón. Creo que todas as administracións deberían traballar máis unidas para defender o turismo de Lugo, sobre todo na mellora das infraestruturas, que é un hándicap enorme para Lugo.