Confinadas y olvidadas

La asociación Si, Hai Saída denuncia que no se tomó ninguna medida especial de protección con estas mujeres durante los tres meses que no se pudo salir de casa
Lazos en una concentración contra la violencia de género. EFE
photo_camera Lazos en una concentración contra la violencia de género. EFE

"As mulleres vítimas da violencia de xénero foron as grandes esquecidas do confinamento. Foron inexistentes. Non se tomou ningunha medida especial para protexelas e foi, sen dúbida, un retroceso grande na visibilización deste problema social".

Habla Marta Rodríguez Engroba -presidenta de la asociación de mujeres víctimas de malos tratos Si, Hai Saída-, quien asegura que el confinamiento no hizo más que aumentar el drama de estas mujeres. Por dos motivos: porque se vieron obligadas a compartir las veinticuatro horas el espacio doméstico con sus maltratadores y también porque muchas de ellas tenían empleos precarios, que les permitían cierta independencia económica y que perdieron como consecuencia de la recesión que trajo la pandemia.

"Algunhas mulleres están volvendo á casa co seu agresor, imaxínate a situación e as situacións de terror que pode haber estando confinadas con eles! Todo isto, ademais, acrecéntase porque, nese tempo, estes homes tiveron moi controladas as mulleres e, cando se levantou o confinamento e atisbaron que podían perder ese control, xeráronse situacións de moito risco", explica Marta Rodríguez.

El confinamiento hizo bajar las denuncias por malos tratos pero eso no significa que no los hubiese. Simplemente, se silenció el problema. "Na situación na que estamos a vivir, hai moitas mulleres que xa non se atreven nin a dar o paso porque, aínda que non esteamos agora confinados, na práctica case o estamos porque non hai relacións sociais e estas mulleres acaban relacionándose só cos seus agresores e así non se deciden a denunciar. Están aterrorizadas e anuladas por completo", insiste la presidenta de Si, Hai Saída.

Por eso mismo, el teléfono no para de sonar en este colectivo. Especialmente, estos últimos días. "Onte mesmo [por el lunes], collín a última chamada ás doce da noite. Escoitei casos de todos os tipos e de todo tipo de perfís e idades de mulleres. Ata me chamou unha mociña de 16 anos que lle pegou o noivo! Hai máis peticións de axuda ca nunca. Tamén hai que dicir, quizais, que está a haber menos violencia física e máis machaque psicolóxico", afirma.

Otro problema a mayores es el que están sufriendo las víctimas de violencia de género emancipadas. Es decir, las que iniciaron una vida nueva solas o con sus hijos y que, por la situación económica que estamos atravesando, se ven incapaces de pagar los recibos de los suministros de la vivienda que tienen en alquiler. "O 30 de setembro cortouse o veto que puxo o Goberno para non deixar sen subministro aos abonados que non podían pagar os recibos. Agora, moitas delas están a ter avisos de cortes de luz e gas e están abocadas a que lles retiren a custodia dos fillos, que non poden estar sen luz nin calefacción", señala.