1. Que o empuxou a formar o Club Waterpolo Lugo?
Pareime a pensar no ben que se vive nesta cidade e reparei en que o único que botaba en falta era un equipo de waterpolo. Cando Jacobo (lucense co que coincidín no Club Waterpolo Santiago) me dixo que podía contar con el para montalo, xa non houbo volta atrás.
2. Como é a acollida deste clube entre os lucenses?
Espectacular! Cando arrincamos non esperabamos que a xente se fora a volcar tanto connosco: animándonos e difundindo a nova en redes sociais, xente doutros deportes que quere probar, pais que queren apuntar aos seus fillos… esperamos poder devolver todo o apoio canto antes.
3. Que auguran para o futuro próximo do clube?
Tras participar en torneos amateur, agardamos estrearnos en competición oficial.
4. Hai moita afección por este deporte na cidade?
Hai antigos xogadores doutros equipos que non perderon as ganas de practicalo, e vista a acollida seguro que conseguimos arraigar a afección entre o resto da cidade.
O que máis, poder experimentar cada día con tecnoloxías punteiras. O que menos ter que documentar todo o proceso.
Á aeronáutica de novo. Realmente aínda estou empezando, pero estame a gustar e teño ganas de seguir descubrindo este mundo.
Seguir formándome e chegar a doutorarme.
As aventuras cos amigos da universidade, pois cada un traballamos nunha punta do mundo.
A Arnold Schwarzenegger, por como trasladou os seus éxitos deportivos ás demais facetas da súa vida.
De deixar de practicar waterpolo cando fun á universidade. Levo un ano traballando para recuperar a forma física perdida!
Creo que foi Confucio o que dixo: "Transporta unha presada de terra todos os días e farás unha montaña".
Un Mazda 3, que merquei hai pouco.
on direi o coche porque o necesito para ir traballar, así que un dos ordenadores que teño na casa.
Aquí si que vou responder que o coche. Casi me da algo cando lle vin o primeiro rascado.
Intentar manter unha relación a distancia.
A falta de sinceridade. En xeral cústame moito perdoar...
Agora mesmo estou solteiro, así que aproveito para mandar un chisco ás rapazas de Lugo [risos].
A súa maior lonxevidade!
‘A arte da guerra’, de Sun Tzu.
Reloxo, móbil e carteira. Teño un ritual para comprobalo.
A luxuria e a soberbia.
Leite de coco.
Whisky escocés.
O bañador largo! Cando probas os de waterpolo non queres outra cousa.
Viaxando ao festival A State Of Trance 650 en Utretch. Aínda nunca volvín disfrutar tanto da música como aquela vez.
Xapón. Son un apasionado da súa historia: o shogunato, a caída dos samurai… encantaríame visitar os vestixios desa época.
As Illas Cíes. Viaxei a moitos sitios e aínda non atopei unha paisaxe tan bonita coma esta que temos aquí en Galicia.
