Os Cempés volven con nova formación e proxecto despois de catro anos nos que os seus compoñentes probaron experiencias, algunhas tan distintas coma Bonovo, na que Óscar Fernández levou levoa a zanfona a territorios sen explorar en Galicia. Coas incorporacións de Pablo Dalama, Ramón Dopico e Fernando Barroso, apostan por unha nova cuberta instrumental, máis acústica, mantendo con Serxio Ces e Antón Varela e o propio Óscar as claves na composición, a voz e o liderado.
PREGUNTA: Nunha entrevista, a principios de 2007, deixaron a porta aberta a volver: "Ao mellor dentro de cinco anos damos unha sorpresa". ¿Xa tiñan pensado este prazo?
RESPOSTA: Non recordo se demos alguna cifra, pero en calquera caso non estaba planeado. Non sabíamos se íamos volver ou non, nin cando.
P: ¿Que foi o que precipitou o retorno?
R: Non foi pensado. Foi como somos nós, bastante impetuosos. Pero temos que agradecerlle as forzas para volver á Asociación Cultural e Xuvenil Anchoa, que organiza o Festival Fin do Camiño, que insistiron de tal xeito en que sería grandioso que fosemos...
P: Xa houbera un amago de volver en 2010...
R: Si, fixeramos dúas actuacións improvisadas. Foi cousa de Ugia Pedreira, directora de aCentral Folque, a ver se algún grupo se animaba, a facer un concerto nun cargueiro de hai 200 anos que está preparado para facer festas ou excursións. O casco é un lugar idóneo para a música ao vivo. Eu respondín á petición e dixen "Chamo aí aos Cempés, que sempre nos fixo graza tocar nos barcos". Un terceiro concerto foi consecuencia dese, no Lugnasad de Bretoña, coa mesma formación, tocando simplemente versións das cancións de sempre. O cambio é que este ano a formación é estable e reducida, e ensaiamos bastantes máis días que para aquilo.
P: ¿Que lles deu a xente de Fisterra para botar todo a andar de novo?
R: Foi unha cousa tan sincera! Eu non recordo coñecer persoalmente a ninguén da asociación, por iso nos chamou tanto. Ademais, coincidiu que non estábamos tan atarefados. Está a ser un ano malo de concertos para case todo o mundo. Por iso xuntamos a xente para tocar e dixémonos: de facelo, facémolo para seguir... e en que lío nos metemos outra vez.
P: ¿Fíxolles ben esa parada?
R: Si. Tíñamos que reconducir o proxecto dalgún xeito, e a formación que tíñamos non estaba sendo prolífica, non estaba avanzando. Se a maneira de refundar o grupo foi paralo, foi correcto creo.
UN PANORAMA DISTINTO
P: ¿Volven grazas ou por culpa da crise?
R: En parte grazas a ela. A crise afecta a todo absolutamente. Non sei que datas se lle pon a estas crises, pero non é deste ano só. Desde o 95... En principio parecía que a cousa cambiaba para ben. Houbo unha renovación nos grupos e trocaron algunhas esixencias loxísticas. Pero agora hai dificultades por falta de financiamento para todo... Se faltan os cartos, música é o primeiro no que recortan. O ocio e a cultura son sempre os primeiros. Está a chegar ata ao ensino!
P: A metade do grupo é novo, xa que só quedan vostede, Serxio Ces e Antón Varela. ¿Notaremos un cambio sonoro?
R: Quixemos romper coa liña anterior. É complicado, porque dos Cempés anteriores, tres deles era un trío de rock, con guitarra, baixo e batería. Agora vai ser unha formación moito máis acústica. Ao haber un instrumento máis harmónico, como é o bouzouki, tocarei eu menos o acordeón e tocarei máis a zanfona, que é ao que me dediquei máis estes anos. Xa non teño nin acordeón, que o teño que andar pedindo prestado.
P: ¿Pode presentarnos, un a un, os novos compoñementes?
R: Fernando Barroso vainos axudar na harmonía co bouzouki, que é un instrumento que aparece na portada do primeiro disco, pero que despois non estivo integrado no grupo, só sonou nunha peza, tocado por Carlos Beceiro; Pablo Dalama vai tocar os ventos, co saxo e o clarinete, liberando a Serxio para que se centre máis no canto; e teremos un percusionista a maiores, xa que o propio Serxio tocará pandeireta e bombo, que será Ramón Dopico, que é un músico moi versátil.
P: Están enrolados noutros proxectos, en concreto vostede na Atlántica Vapora Orquestra, estivo en Bonovo, Doa, ademais de dar clases. O resto do grupo, máis do mesmo. ¿Deixarán de lado algunha ocupación para centrarse nos Cempés?
Temos que compaxinar todos todo. O tempo no que Os Cempés estábamos exclusivamente para o grupo pasou. Non se pode. Agora cun grupo só, como xa se puido ver, non se vive. Exceptuando a Milladoiro, e nin iso, se se enfoca a música de xeito profesional ou semiprofesional, ten que estar nun grupo ou dous. Hai que estar a picar de moitos sitios.
P: Existen músicos que na súa traxectoria resístense a novos proxectos e varían moi pouco a súa proposta, mentres outros son máis 'promíscuos'. Vostedes están facendo ambas cousas.
R: Se se quere traballar na música o que non se pode facer é estar argallando moito tempo sen ir a por todas. Hai que ser rápido, crear un proxecto, un repertorio e comprobar canto antes se funciona ou non. Tamén hai que ter en conta un dilema: centrarte no que presupós que lle gusta ao público ou vas centrarte no que che gusta a ti.
P: ¿En que se centra vostede?
R: Depende. Posiblemente a formación menos complicada para isto é Os Cempés, temos unha liña coa que levamos case 20 anos. Incluso outros grupos foron bebendo dela. Pero con Bonovo foi complicado para moita xente. Arriscamos moitísimo máis e a uns encantoulle e outras nada.
P: A proposta de Bonovo foi innovadora e gozou de certo recoñecemento. ¿Van tirar algo desa estilo?
R: Non, non creo que teña moito que ver. Imos darlle outra volta ao repertorio de música tradicional e a composicións sobre música tradicional, que eu non deixei de facelas durante este parón.
NOVO DISCO, PARA O NADAL
P: ¿Están planificando xa o retorno discográfico?
E: Temos xa 10 cancións do novo disco preparadas. Será realidade o antes posible. O primeiro paso é coñecer as pezas os seis compoñentes e que e sonen nos dous ou tres meses que veñen. Posiblemente busquemos a maneira de facer a parte musical, o crowdfounding, estamos vendo que hai bastante xente preguntando por novos discos e cousas, e imos devolverlle esa inquietude e pedirlles que sexan uns 'micromecenas' do disco a partir de pequenas doazóns.
P: ¿Para cando poderemos ter nas mans ese novo disco?
R: Imos a toda velocidade. Espero que en Nadal esteamos gravando algo.
P: ¿Que versión dos Cempés poden agardar os seguidores nesta segunda etapa?
R: Posiblemente sexa un Circo Montecuruto mellorado.
R: Si, 20 anos do primeiro concerto. Este ano deime conta disto por un vídeo que ten Xaneco Tobío, dun concerto feito no 92 en Lugo. Eu botei contas e dixen... son 20 anos! Hai que ter en conta eses 4 anos que estivemos parados, aínda que algúns grupos botan eses anos presentando un disco como novo, e tampouco debería ser así.
|
P: ¿Podería recomendar algún disco aos lectores?
R: Non porque estea eu nese proxecto, pero o da Atlántica Vapora Orquestra, que acaba de saír. Ten moita historia detrás. Son pezas baseadas en cancións da cultura mariñeira de Vilaxoán, en Vilagarcía de Arousa. P: ¿Sería capaz de sinalar un concerto coma o concerto da súa vida? R: O dos Cempés no Campamento Español de Bochia, en Pontedeume. Ceamos e actuamos para persoas con parálise cerebral. Son xente á que lle costa moitísimo bailar, cansan moito movéndose e ver como comezamos a tocar e respondían dándo todo de si... Tocamos 4 cancións e os monitores dixérnnos que non podíamos tocarlles máis, que despois ao día seguinte... P: ¿Pro SGAE ou Anti SGAE? R: Eu son socio da SGAE coma quen está bautizado. Cando comezamos pensábamos que era como a oficina do rexistro e sen máis alá fomos. Non estou moi de acordo co que fan, si creo na entidade de xestión como medio para protexer as obras, pero non como o fai a SGAE. P: ¿Algunha noticia, máis ou menos recente, do panorama musical que chamase a súa atención? R: O anuncio da Xunta de que 2011 ía ser o Ano da Música, así, con maiúsculas. Promocionar 4 ou 5 grupos non é moito ano de música. As subvencións aos grupos foron brutais durante moito tempo. Iso, e o feito de non cobrar entrada, favoreceu que se desvalorizase nos concertos e a música en directo. |
