Manuel Broz está intrigado coa procedencia do seu apelido. "Uns din que vén da Bretaña, outros de Iugoslavia,... gustaríame sabelo". Manuel non dubida do seu talento para a arte. Fíxose funcionario pola estabilidade. "Quedoume cravada a espiña de facer Belas Artes, pero déronme unha boa formación na escola Ramón Falcón de Lugo e no Centrad; o profesorado é moi profesional". Está a tres asignaturas de rematar Cerámica Artística, que combina con estudos de escultura, delinenación industrial e ebanistería.
Esa preparación, unha certa tensión laboral e un caderno Moleskine foron a base sobre a que comezou a facer escultura hai dous anos. "Debuxo dende que era pequeño. Antes de deitarme fago bosquexos na Moleskine para relaxarme. Cando podo vou ao obradroiro que teño en Valdemar, en Begonte, e paso a escultura os bosquexos que me gustan".
Unha desas obras, Largo viaje vén de ser seleccionada para o certame London Art Biennale, que comeza o día 1 de xullo en Londres. A peza trata sobre "a morte, é unha figura que abre unha porta a outra dimensión para volver nunha nova pel, que é a reencarnación".
Detalla que "o brazo erguido ten unha lonxitude desproporcionada que lle achega movemento e forza ao xesto en transición, en contraposición a unha posición estática e de xeonllos, atada a un plano ou existencia cumprida e a que xa non pertence". Resume a súa expresión como unha "transición".
A Manuel Broz gustaríalle levar a figura a Gran Bretaña, pero o Brexit e a pandemia van complicarlle a viaxe. O artista confía en que cambie a cualificación de España que fai a sanidade británica para poder viaxar. De non variar, tería que remitir esta peza de bronce con patina verde que mide 60 centímetros de alto e pesa uns oito quilogramos.
