Vanessa Fernández: "Co meu libro pretendo darlle voz aos veciños dos Ancares"

La naviega presenta una publicación para mostrar la realidad de su comarca a través de sus habitantes

Un momento de la presentación en Navia del libro. EP
photo_camera Un momento de la presentación en Navia del libro. EP

"Nos Ancares a poboación quere facerse oír e eu quero darlles voz. No meu libro contrapoño a súa mirada vital coas externas e interesadas que ao longo do tempo estudaron este espazo. Pois o territorio é, ante todo, un reflexo do traballo da xente". Así resume la naviega Vanessa Fernández el argumento de su libro Aldeas e vales da Serra de Ancares. O territorio desde dentro.

Esta vecina de Murias de Rao presentó ayer su primer libro en su villa acompañada del regidor, José Fernández, y de Darío Campos, presidente de la Diputación, organismo que editó la obra. El acto contó con gran afluencia de público que abarrotó el salón de plenos del consistorio y mostró su apoyo a esta doctora en Geografía y licenciada en Periodismo y Humanidades.

A lo largo de 177 páginas Fernández recoge una síntesis de su tesis doctoral y ofrece un trabajo de investigación crítico, pero también positivo y comprometido con la comarca. "A obra é unha defensa da forma de vida e das persoas dos territorios rurais e de montaña. Poño de manifesto os seus verdadeiros problemas e necesidades", explica la naviega, quien decidió escribir esta obra "porque non me sentía identificada con todas as publicacións que ata o de agora se fixeron dos Ancares. Ao longo das páxinas, as imaxes estereotipadas construídas desde fóra son confrontadas coas da xente".

Para ello entrevistó a los vecinos e hizo encuestas en los colegios. "Quería saber as súas percepcións e eles querían ser escoitados", recalca. La naviega denuncia además en su libro "o abandono ao que as administracións someten a este territorio. Tómanse decisións sen facer partícipe á xente, por iso moitas políticas fracasan". Propone además medidas para impulsar el entorno como la puesta en marcha servicios adaptados a las necesidades de la población o reducir la carga burocrática. "Fixéronse moitos estudos pero todos se esqueceron da xente. Esa xente imprescindible e sen a que o rural no podería subsistir", concluye.

Comentarios