¿Qué fue de...? Lorenzo Fernández, sindicalista de UGT

Fue concejal del PSOE en Foz del 83 al 87 y enseguida entró en el ámbito sindical en UGT, donde tuvo responsabilidades en el sector del metal, luego fue líder comarcal de la organización y después se pasó al ámbito sanitario al trabajar en el Hospital da Mariña. Ahora está recién jubilado.

Lorenzo Fernández
photo_camera Lorenzo Fernández. JOSÉ Mª ÁLVEZ

Lorenzo Fernández fue uno de esos concejales del PSOE que no pudo soportar tener que defender la entrada en la Otan contra la que siempre se habían pronunciado, así que sin renunciar por ello a su ideología sí que dejó la política aparcada para entrar en el sindicalismo con UGT, donde desarrolló una extraordinaria carrera que lo llevó a ser responsable comarcal, aunque su última y prolongada etapa la desarrolló en el apartado sanitario. 

Ahora asegura que el sindicalismo le dio más alegrías que la política porque dice que en él no hay una necesidad de respuesta inmediata "e na política non podes prestar un servizo directo porque estás supeditado a outras cousas", aunque admite que eso lo cambiaron algo las nuevas tecnologías "porque nos fixeron perder algo de poder de negociación, que xa non se fai no teu centro de traballo, senón en Santiago". 

Bajo su punto de vista, en sanidad el servicio a la ciudadanía se presta mucho mejor a nivel sindical "onde se traballa moito máis a nivel familiar, é unha experiencia máis enriquecedora nese sentido, e iso que se cambiou moito coa perda da área sanitaria, cando pasamos a depender do Hula para todo". Porque Lorenzo sostiene que el trabajo en el hospital de Burela "é moi bonito, que se resolvía ben, cunha oferta moi meritoria e moi bos profesionais. Aquí facíanse cousas importantes, a certa escala, claro, que se facían en poucos sitios… E iso perdeuse". 

Prefiere el sindicalismo a la política porque dice que con él se pueden defender de forma más directa los intereses de la gente 

E insiste en situar el punto de inflexión en la pérdida del área sanitaria "porque agora dependes de Lugo absolutamente para todo, para a decisión máis absurda e alí hai un hospital que hai que encher e non dan enchido" y cree que esto no tiene mucha solución: "Tería que vir un cambio de goberno na Xunta para recuperar esta área sanitaria". 

También recuerda las grandes movilizaciones, "con algunhas nas que realmente houbo moita xente", pero dice que la realidad es que "non se conseguíu o que realmente se perseguía, que o PP nos fixese caso nas nosas reivindicacións, e agora están vendéndonos como grande éxito que vén para aquí unha resonancia magnética, que a día de hoxe é algo totalmente básico, un material do máis normal". 

Y echando la vista atrás sí se muestra muy agradecido a la UGT "por darme a posibilidade de ter coñecido tanta xente e viaxado a tantos sitios para tantas cousas, primeiro como responsable do Metal, logo na responsabilidade comarcal e despois en Sanidade. E é certo que tén a súa parte desagradable, porque sempre hai xente que pensa que estás aí porque che interesa a ti particularmente ou para librarte do traballo, sen ver as cousas que se fan. Pero bueno, isto é así e non se pode cambiar, e eu estou igualmente encantado do traballo realizado".

Comentarios