Varios colectivos de integración ofrecen ejemplos de superación en la era covid

Los centro de A Mariña rebosan de actividad
Generated by  IJG JPEG Library
photo_camera Actividad en un taller de la fundación Eu Son, en Burela. JOSÉ Mª ÁLVEZ

"Estamos asombrados da capacidade que amosaron os nosos usuarios para cumprir cos requisitos e normas de prevención contra o covid-19. A concienciación do uso das máscaras é total e tamén no resto do protocolo teñen un respecto absoluto polas regras". Así lo afirmó Noelia Eijo, directora de la fundación burelesa Eu Son, destinada a aquellas personas con alguna discapacidad intelectual, que ejerce como centro de día y ocupacional desde 1997.

La opinión de Noelia es compartida al ciento por ciento por su homóloga en Aspanane Viveiro, Elena Santos, que reconoce que sentía inquietud ante la vuelta de sus usuarios, el 1 de septiembre, después de varios meses sin actividad. "Tíñamos certo medo porque se trata de persoas que lles gusta moito a cercanía, moi propensos a dar mostras de cariño, dar abrazos, bicos, pero dende a volta percibimos unha concienciación total respecto a gardar as distancias e poñer a máscara, todo vai moito mellor do que esperábamos", aseguró la directora de Aspanane Viveiro, que, no obstante, también destaca todo el trabajo de acondicionamiento que tuvieron que hacer para cumplir con el protocolo. "Nós temos o centro de día ao 75 por cento e o ocupacional ao 50 por cento e tivemos que facer moitos cambios para poder garantizar a seguridade dos usuarios, e non só a nivel de espazos, senón que incluso tivemos que modificar o noso xeito de traballar no contacto con eles", explicó.

El trabajo de los profesionales ha sido clave a la hora de que los usuarios de este tipo de asociaciones o fundaciones puedan sentirse a gusto dentro de las restricciones y sean capaces de poder desarrollar ciertas actividades con total seguridad. "O traballo dos profesionais multiplicouse e non só a nivel de horarios, senón tamén de responsabilidade, e incluso ás veces afecta considerablemente á vida de cada un. Pero a satisfacción persoal de que non houbera ningún contaxio ou ningunha desestabilización en todo este tempo supera o queime que a veces supón facer un alto número de horas e as difíciles condicións nas que nos desenvolvemos nunha situación coma esta", explicó María José Novoa, la directora de la residencia de la Asociación de Axuda ao Enfermo Mental A Mariña.

Este colectivo no solo no se detuvo en la pandemia, sino que incluso redobló la atención a sus usuarios, atiende en Cervo a 92 casos, con 657 intervenciones, gracias a 29 trabajadores. "Antes do estado de alarma xa se elaborou un plan de continxencias, pechando entradas e saídas, cunha atención dos profesionais de 24 horas, na residencia e nos pisos", explicó.

"A obriga de facer turnos fai que os usuarios poidan vir unha semana sí e outra non, eles o que botan de menos e estar nos talleres"

El centro cervense se mantuvo abierto durante el confinamiento para sus usuarios al ser residentes, pero hubo que realizar también una serie de cambios para compensar la falta de salidas o actividades en el exterior, prohibidas durante el estado de alarma, y a las que los usuarios están acostumbrados: "Tivemos que modificar cousas porque había o costume de saír todos os días a tomar café e o que fixemos foi montar unha cafetería, ademais de poñer terrazas fóra e incluso fixemos algunhas actividades extra no interior e exterior, pero sempre respectando todas as normas".

Tanto en la fundación Eu Son como en Aspanane, el estado de alarma frenó las actividades hasta el 1 de septiembre. Ahora, poco a poco tratan de ir recuperando la normalidad, aunque a través de una serie de pasos y fases de reactivación. "Sempre mantivemos atención telefónica, pero a presencial recuperámola o 1 de setembro. O 1 de outubro entramos na terceira fase de reactivación e a partir do 16 pensamos ter maior flexibilidade á hora de programar actividades. Estamos traballando en grupos reducidos e sen saídas, algo que os rapaces botan de menos, pero debe ser a Xunta a que defina os protocolos", asegura Noelia Eijo.

"A obriga de facer turnos fai que os usuarios poidan vir unha semana sí e outra non, eles o que botan de menos e estar nos talleres, estar cos compañeiros, e agora mesmo o protocolo e moi estrito, non só polo uso das máscaras, senón polas distancias de seguridade. Penso que moitos botan de menos poder vir todas as semanas e xa nos din que lles tarda que pase rápido a que non poden vir", explicó Elena Santos.

Los que sí pueden salir ya, aunque con diferentes medidas de seguridad son los residentes de Cervo, aunque no pueden alejarse demasiado de su punto de origen. "Eles xa agradecen o feito de poder saír, aínda que sexan en grupos de cinco persoas, como máximo, e sen alonxarse máis dun kilómetro"», explicó María José Novoa.

La ayuda de las familias resulta indispensable para que las asociaciones puedan desarrollar su trabajo y Noelia Eijo destacó la labor que hicieron especialmente durante el estado de alarma para que las personas con discapacidad no cayeran en el desánimo. "Temos que valorar moito o que fixeron as familias, sobre todo polo interese que amosaron en poder traballar con nós dende a distancia, cunha comunicación permanente para coidar do mellor xeito posible aos nosos usuarios", concluyó la directora.

Ausencia de usuarios con riesgo propio o de sus familiares
Entre los usuarios de los centros de día y ocupacionales de las residencias para personas con alguna discapacidad figuran personas que tienen familiares de riesgo e incluso ellos mismos pueden serlo. Elena Santos admite que pese a que el protocolo de seguridad se sigue al pie de la letra y es muy restrictivo, algunas personas han dejado de acudir, lo que puede provocar la pérdida de la plaza.
Un posible cambio
"As normas din que estar dous meses sen asistir ao centro supón a pérdida de praza, pero entendemos que a situación é difícil e que haxa familias que non queiran correr riscos. Puxémonos en contacto coa Xunta para ver se había posibilidade de modificar isto e polo momento non hai cambios, aínda que isto non quere dicir que non os poida haber", explicó Santos.

Comentarios