"Sempre tiven afección polos animais, teño peixes de auga fría, de auga quente, tiven un esquío e unha cobaia. Agora crío os agapornis, teño ninfas, unha cotorra do sol e un loris arcoiris", conta o focego Asier Burundarena Otero, que instalou unhas voandeiras na casa dos seus pais, onde teñen espazo aberto e pechado de sobra, con pólas e un estanque. "Están moi ben neste hábitat preparado, aínda que son de climas máis cálidos, aguantan ben o inverno, quizais porque teñen unha zona cuberta con niños e poden durmir apretadiños. Tiña dúbidas de pasalos para fóra, pero cambioulles a plumaxe, co sol directo é máis viva".
A primeira parella chegou á súa casa en 2015, "porque facíanme gracia, logo quixen saber como criaban e fun ampliando a familia e as instalacións. Agora teño 32 exemplares adultos e sete ou oito crías". Cada parella incuba de catro a seis ovos, dependendo da temperatura, os seus crían dúas veces ao ano. "Ao telos con niños fixos poñen cando queren. Están moi ben organizados, collen un niño e xa é para sempre", sinala.
Asier explica que os agapornis son aves con dimorfismo sexual, sen diferenza entre o macho e a femia. "Só é posible sabelo sacándolle unha plumiña e analizando o ADN". El ten numerados os niños e anota cal entra en cada un para saber cales son os pais. Dese xeito prodúcense as mutacións de cores. "Os criadores profesionais fan as mesturas como queren, a min gústame que elixan como se estivesen na natureza", comenta.
Os agapornis son territoriais, polo que picotean noutras especies que invaden a súa zona, pero Asier puxo tres ninfas con eles e "están de marabilla, pero a un criador que coñezo duráronlle dúas semanas". Aliméntaos con alpiste de froitos secos, auga e cada dez días dálles froita. Cando tiran algún pequeno do niño, críao con papilla. "Ese paxaro é manso, pero dá moito traballo facelo. Criei tres, un facía voo libre, soltábao e volvía cando quería. Un día matoumo unha aguia e decidín non criar máis á man, se pasa iso regalareino. Póñolles folla de palmeira e fan unha coliña circular con ela. Encántame mirar para eles, ver como xogan. Con outras especies meirandes interactúas máis pero eles ao ser 32 non paran na man nin nada".
