"Seguimos aquí". Dúas simples palabras que, pronunciadas polo coordinador de Xermolos, Alfonso Blanco, nun dos últimos actos programados dentro do XLI Festival de Pardiñas, das poucas citas que logrou impoñerse a pandemia significan un mundo. Sobre todo cando se din ao carón da Casa das Artes das Pardiñas, "nun espazo que chama á creación".
E alí mantéñense vizosas dúas boas mostras deses oficios homenaxeados na xornada de onte. Na antiga escola ten Ramón Villar, o canteiro de Pardiñas, fillo e neto de canteiros, a exposición desas pedras que, como ben dixo o tamén canteiro Valdi, "están mortas" cando están no monte on Ramón as apaña, pero "nacen" con cada golpe desas ferramentas deseñadas por el mesmo para así poder afrontar mellor a dureza que tanto lle gusta e busca na súa materia prima.
"Ramón é o escultor do amor". Así o definiu Valdi, o seu irmán no traballo da pedra, recoñecendo a paixón do Canteiro de Pardiñas —título do Carderno que lle dedica Xermolos e que este sábado se presentaba—, por tallar parellas ou animais. E tamén Valdi lle dedicaba o que quizais sexa o mellor cumprido que se lle pode facer a un artista e o máis difícil de conseguir á hora de crear: "As pezas de Ramón non fai falta que vaian asinadas, coñécense".
Ben pretiño da Casa das Artes está tamén o obradoiro de Sito Carracedo, non só un taller de gaitas, senón tamén, e sobre todo, un espazo de investigación e de creación. Dende este, Sito, que a comezos deste mes presentaba a súa tenda virtual na Mostra de Instrumentos de Pardiñas, mantén a mirada fixa no futuro, con innovacións coma o peitoque ou o higrotapón, pero sen esquecerse de ollar cara ao pasado, co traballo de recuperación de gaitas europeas desaparecidas.
Este sábado, ademais de repasar o seu labor presentábase a reedición de Palleta maldita, un manual de cabeceira publicado por primeira vez en 2001 e dende aquela traducido ao castelán, ao francés, ao inglés e ao alemán e difundido por medio mundo.
PIONEIRAS. Neste diferente pero moi vivo Festival de Pardiñas houbo oco tamén para recordar ás mulleres pioneiras da música galega a través das verbas de Laura Romero, ilustradora, Iria Pedreira, autora dos textos, e Belén López, de Baía Edicións, as tres patas sobre as que se sustenta o libro Ferreñas e Rock and Roll, que recolle 31 desas músicas galegas que fixeron historia, aínda que esta non se lembre de moitas delas.
O broche de ouro aos actos de homenaxe e ás presentacións púxoo o concerto doutra música galega, MJ Pérez. Este domingo, esta atípica Feira e Festa da Música e da Arte despedirase con actos ao redor do Camiño Norte, ás 12.00 na igrexa do Vilar e ás 18.00 horas en Santa Locaia.
